Forum Dyskusyjne Stwardnienie Rozsiane

Właśnie, stosunek do pacjenta... Córka była na Sobieskiego 2 razy. Pierwszy raz na badaniach (wtedy wszystko było ok.) i 2 tygodnie później z pznw. I wtedy przyszły wyniki płynu m-r. W jednym zdaniu poinformowano mnie, że "wynik jest dodatni, więc mamy sm, ale nie będziemy leczyć, bo nie ma mie...

Nam od razu kazali szukać gdzie indziej. Jest bardzo duża kolejka. Córka była u nich dwa razy w szpitalu, od września ma diagnozę sm. Poza tym i tak będziemy ten szpital omijać z daleka z innych powodów.

Cześć Maja, będę trzymała kciuki za zwycięstwo Twojej pogody ducha! Moja córka też ma 18 lat i też WIE od września.

Znowu "poprawa" się zatrzymała. Generalnie oko nie nadaje się do użytku. Kolejny neurolog się dziwił, że tak ją wypisali ze szpitala bez dodatkowej dawki sterydów. Trudno, czekamy.
Mamy namiary na okulistkę, która zajmuje się oczkami sm-owców. Na 6.11. się z nią umówiłam.

Moim zdaniem, dyżur okulistyczny w szpitalu. Powinni Ci pomóc.

Przepraszam, czasem jeszcze trudno przebić mi się przez ten gąszcz informacji.

Nie znalazłam tu, u nas, tego tematu, więc wrzucam:
http://www.naukawpolsce.pap.pl/aktualno ... -bron.html

Córka miała niedawno punkcję. Pod króciutką narkozą. Wyleżała 6 godzin, piła przez rurkę i nic się nie wydarzyło. Na drugi dzień już była w domu. Będzie dobrze.

No widzisz, a moją córkę TO dopadło dokładnie w dniu 18 urodzin.
Też na razie, najważniejsza matura. Jakoś dziwnie słyszeć (czytać) od nastolatka, "że szkoda czasu na komputer". Brawo!
Pozdrawiam.

Czy ktoś miał kontakt z dr. Świstakiem z Szaserów?

"Szary dzień wychodzi nam na zdrowie,
jeśli dzień "dzień dobry" nam odpowie,
taki dzień potraktuj nietypowo: kolorowo."

Minimalna, ale jest poprawa!

Te krople ok. 20 lat temu miały być panaceum na raka. Ściągałam je z Węgier dla mamy. Nie pomogły, stan się pogorszył. Mnóstwo ludzi próbowało się nimi leczyć. Były głównym tematem w poczekalniach onkologicznych.

No właśnie nie. Ponoć za długa przerwa między zakończeniem(?) leczenia, żeby kontynuować. A od nowa nie można zacząć, bo za krótka. Trzeba czekać. To czekam i śpiewam (w celu rozładowania stresu).

Już 2 tygodnie nic się nie dzieje. Czy to możliwe, żeby tak nic?

"Nadzieja ma kolor zielony, tak myślał po cichu ten klon.
Nadzieja ma kolor zielony na przekór krakaniu wron.
Nadzieja ma kolor zielony, zielony jak wiosna i maj.
Na przekór tym wronom z nadzieją zieloną,
zieloną odpowiedź daj."

Będę klonem.