Forum Dyskusyjne Stwardnienie Rozsiane

Tak Was czytam i zmienia mi się podejście do tego całego pobytu w szpitalu i już nie wydaje mi się to takie straszne.

ja mam piżamy takie bardziej dresowate - mam fioła na punkcie piżam właśnie, skarpetek i książek. Ale w weekend podjadę do jakiegoś H&M i zaopatrzę się w dresik i chyba kapcie nowe, bo moje są puchate całe, to będę wyglądać w nich jak królik

I kupię sobie kocyk za 10 zł w ikea, bo uwielbiam tak na górze opatulić się kocykiem, jak czytam. A te co mam to są duże.

Kosmetyki, suszarka obowiązkowo, bo wprawdzie nie zamierzam się malować tak, jak zwykle, ale dla samego samopoczucia, trochę się przypudruje, jakiś róż na policzki. I starczy.

No i mam nadzieję, że krótko będą mnie tam trzymać

Dobrze jest też mieć klapki pod prysznic bo z czystością szpitalnych łazienek to czasem różnie bywa

czy ktoś pisał o klapkach pod prysznic ?
ważna sprawa
dodam, że dla mnie podstawą w szpitalu ze zwględu na leżenie i ograniczoną ilość ruchu, jest wygodny biustonosz bez fiszbin
bez biustonosza ...jakos tak nieestetycznie
no chyba, że się ma ....naście lat i sprężysty biust

Dziewczyny tak się długo zastanawiałam czy o tym napisać.


Leżała na sali starsza pani, nic się nigdy do nas nie odzywała, my też nie wchodziłyśmy z nią w dyskusje.

Pewnego razu poprosiła siostrę o duże lustro. My pomyślałyśmy, że pewno chce się pomalować, uczesać. A ona?......

Koszulę i nogi , buch zadarła i ogląda. My osłupiałe, nie wiemy co powiedzieć. A pani "No nigdy sobie nie odlądałyście?"..... Autentyczne.

Oj te pobyty w szpitalu.

aż mnie zatkało po tym co Aniu napisałaś...

mnie często zatyka ,po tym co Ania napisze

David pisze::-) aż mnie zatkało po tym co Aniu napisałaś...

Nas wtedy też. Byłyśmy strasznie zmieszane jakbyśmy to my wpadły na ten pomysł.

Mam nadzieję, że nikogo nie zgorszyłam..

Ja już weteranka, cała szafa wypisów i na rózne rzeczy się napatrzyłam. Bywa czasem i wesoło.

Aniu ,nas zgorszyć już się chyba nie da

Ania W. pisze:

David pisze::-) aż mnie zatkało po tym co Aniu napisałaś...

Nas wtedy też. Byłyśmy strasznie zmieszane jakbyśmy to my wpadły na ten pomysł.

kobieta zadziałała wg zasady "niech sie stydzi ten kto widzi".....mimo wszystko trzeba mieć nieźle ...niepokolei w głowie aby tak się zachować wśród ludzi
rozumiem w samotności...a kogo to rusza co kto sobie ogląda

Moja kochana Pani Helenka...

Jak tylko zbliżała się pora odwiedzin wydzierała spod siebie pampersa i celowała w pierwsza osobe jaka się pojawiała w drzwiach,a że była na sali jedyną leżącą,siostry zamykały drzwi do pokoju,a my stałyśmy na korytarzu...albo do kafejki.Trwało to zawsze 1,5 godz.

Odizolowana Pani Helenka (aktorka_),nie dawała za wygraną i krzyczała:

Halo halo(ale tak jak w tej komedii o anglikach we francji w czasie II WŚ)
Ja umieram....

i zawsze znalazł się frajer który z ciekawości drzwi otworzył...


Na uspr.muszę dodać,że to była jej zemsta na całym swiecie za to że jej nikt nie odwiedza

u mnie babki tez farbowaly wlosy, jedna sie zdarzyla latem, bo fryzjerka lezala na oddziale na sali z nami , kupili rodizna farbe i siup w lazience odrosciki

Iffonka pisze: No i coś do poczytania, bo na rozrywki nie ma co liczyć

nie?:) ja jak leżałam w szpitalu to przyjechali po mnie sanitariusze żeby mnie zabrac na badania do innego szpitala i powiedzieli: Mała, jedziemy na dyskotekę i pojechaliśmy..na rezonans