Forum Dyskusyjne Stwardnienie Rozsiane

Sylwiątko przyłaczam się do twojego postu ,też nie ukrywam bo po co i tak to tylko my musimy się z tym mierzyć na codzień i żyć z tą świadomością a innym nic do tego jeśli nas zaakceptują z naszymi niedoskonałościami to ok jeśli nie ich problem

Dzieki wszystkim, szczegolnie Tuja, Pablo, Morela za podtrzymanie mnie w przekonaniu ze musze predzej czy pozniej powiedziec rodzinie, zwlaszcza mamie. Zdecydowanie nie jest to rozmowa na telefon ani nawet na Skype. Mam kilka miesiecy aby sie do tego przygotowac i np. nabrac zapasu lez . Pozdrawiam Was cieplo.

Kasiulek, nie powinnas nabierac zapasu lez, wrecz przeciwnie, jezeli Ty bedziesz potrafila na spokojnie o tym rozmawiac- otoczenie tez przyjmie to na spokojnie

.

Oj pchelka Ty jak zwykle masz rację

Jestem świadoma , że się wyda i wtedy powiem , a oni uważają ,ze kaleka to margines społeczeństwa a na wsi ludzie muszą być z żelaza i nie ma taryfy ulgowej .i jak pęknę to będzie dla mnie bez różnicy