Ile możecie przejść metrów?

[Piotr83]

Do tej pory nie zwracałem na to uwagi ale obecnie charakter mojej pracy się zmienił i okazało się, że mogę przejść bez obaw około 500 - 700 metrów. Po tym dystansie jestem zmęczony, zaczynam włóczyć nogami i idę jak po paru piwach. Proszę piszcie jak wyglądały początki waszej choroby - ja choruję od roku.

[Gobio]

ja przejde w sumie koło 2-3 kilosów. idać mam cholernie duże zaburzenia równowagi a jak tylko stane w miejscu to nogi tak mnie mrowią i są słabe że tylko się położyć...

[Delfin]

Piotr 83 ja też choruję od roku i dystans i objawy zmęczenia mam takie same

[Sylwiątko]

Ja też choruję od roku,i dopóki idę to idę,nawet jak mnie nogi bolą,ale jak już się zatrzymam lub chwilę dłużej postoję,to już jest po chodzeniu. Nogi robią się jak z ołowiu i nie mam siły nimi ruszac.

[jaszczurka]

ja mam podobnie jak Sylwiatko-jak ide to ide ale jakos ide choc ostatnio widze,ze po ok 1 km zaczyna mi siadac lewa strona,cos jakby utykanie na lewa noge( bede pamietac o tym przed pojsciem na komisje he he ale jak sie zatrzymam,to ciezko sie robi .

[Bynik]

To widzę, że ja chodzę prawie wyczynowo, bo jestem w stanie (zależy od dnia) przejść ok. 50-80 metrów, a potem zaczynają mi się nogi trząść, uginać i sylwetka chyli się do powoli poziomu. Gdy usiądę na kilka minut mogę znowu kilkadziesiąt metrów. Ale nie bez konsekwencji w postaci leżenia potem plackiem. Kiedyś postanowiłem kumpla odprowadzić do domu i w kilku turach udało mi się dojść do niego, lecz z powrotem on mnie musiał odprowadzić. Skończyło się na długim kontakcie z asfaltem i mokrych spodniach Od tamtej pory już nie eksperymentuję. Zaakceptowałem swoje ograniczenia. Skądś neurolodzy te moje 6,5 punktu EDSS wzięli.
Bez ruchu ustać za to potrafię nawet około pięciu minut potem objawy podobne do chodzenia, czyli trzęsionka i upadek

[mona]

Ja choruję od 19 lat a teraz mam 36 i obecnie pokonuje 500 metrów pod koniec podróży fatalnie się czuje ,ale upór i wytrwałość nie raz stawiał mnie na nogi .

[Casey]

Z moim chodzeniem było różnie. Ja na początku choroby 6 lat temu po przejściu ok.700 metrów dostawałam takiego bólu głowy, że trzymałam się napotykanych słupków znaków drogowych. Potem zaczęto mnie leczyć i było dobrze, chodziłam po 1 km tam i z powrotem szybkim tempem i na wysokich obcasach.
Jakieś dwa lata temu poczułam się super dobrze i zaczęłam chodzić do pracy na piechotkę (2 km).
Ale co dobre szybko się kończy. Teraz, po ostatnim rzucie chodzę tylko po domu, a do sklepu z mężem pod rączkę. Gdy zatrzymuję się to odczuwam jakbym weszła w mrowisko i dostaję takich drgawek, że aż szkoda na mnie patrzeć.
Mam nadzieję, że to minie....

[nati_1978]

Ja choruję od 9 miesięcy i po przejściu może 500 metrów strasznie czuję się zmęczona a nogi to ważą chyba z tonę każda!!!Jeżeli nie odpocznę to zaczynam "sprężynować".Niestety tak jak kiedyś chodziłam tylko w obcasach tak teraz mogę nosić tylko niskie a wręcz płaskie butki...A mam 155 cm wzrostu....mam nadzieję,że jeszcze założę moje obcasy!!!!

[mona]

Ja też marzę o obcasach ,dwa lata temu przetańczyłam w szpilkach całą noc a teraz cieszę się jak mogę iść na niskim słupeczku

[nati_1978]

TAAAKK!!!Obcasy!!!!Rozumiem znakomicie- też dwa lata temu przetańczyłam całą noc w szpileczkach na weselu siostry....Jeszcze wszystkim pokażemy jak się chodzi w szpilkach!!!!!

[szylkretowa]

obcasy
czasami wkladam ale jak jade ..autem tzn. jak mnie ktos gdzies podwiezie haha.
a tak to plasciutko:|
wsumie moge duzo isc ale jak mam taki dzien maraton to raczej na drugi dzien czuje jkazdy miesien w nogach i rekach

[pablo.photo]

Ja uprawiam Nordick Walking (fajna sprawa) I tak co kolejny trening staram sie isc dalej.
Obecnie jakies 13 km. A po powrocie czuje sie swietnie

[ania.m]

ja podobnie jak Pablo - mogę dreptać i dreptać [tylko bez kijeczków ] i pokonywać kilometrowe trasy.
chodzenie po płaskiej nawierzchni [parki, itp.], jak i średnio wysokich górach [np. takich jak w Wiśle czy Ustroniu] jest jak najbardziej ok
nie wspomnę tu o o łażeniu po sklepach... to dopiero są "spacery"

[Myszona]

Ja chodzę, a właściwie snuję sie pomalutku na dystansach ok 100 m, przy kuli i w człapakach, bo o szpilkach zapomniałam już dawno, fakt,że to tak od k 3-4 lat, a przedtem pracowałam, chodzilam bez odpoczynku2-3 km, no ale mam długvi 'ESEMOWY' staż i tak uważam,że choroba mnie chyba trochę jednak lubi.,Pozdrawiam