Forum Dyskusyjne Stwardnienie Rozsiane

Myśle, tak:
My dzielący się swoim doświadczeniem, swoimi przejściami z sm, mogą się wiecej dowiedzieć niż czytając z książek medycznych czy szukając bezsensownych i dołujących informacji na necie.
Więc piszcie o sobie...piszcie i piszcie, dzielcie się z nami bo jesteśmy ciekawi, bo jesteśmy spragnieni wiedzy na temat SM od was!!!!!!!

W sm prawie żadna kuracja na dłużej się nie utrzyma. Trzeba ciągle za czymś gonić, znów nowego doświadczać - ja tak ciąle mam. Zmieniam leki, suplementy i wynajduję nowe formy terapii z naturalnych metod.

Napisz coś wiecej na temat tej terapii

Oj, tego to jest multum

Począwszy od bioenergoterapi po Reiki, ziołowe ekstrakty, akupresura, akupunktury jeszcze nie uświadczyłam, no a teraz myślę nad poddaniem się hipnozie

hipnoza czemu nie wszystko dla ludzi .Chociaż Ja to bym sie chyba bała

hmmm hipnoza hmmmmm hmmmm
Wiecie co?? Olewam wszystkie lekarstwa, ziołowe nieziołowe, homeopatyczne itp.... niech się dzieje co ma się ma dziać.... strajkuję jak lekarze

neola

Qrczę, tak serio, to najbardziej chyba ja jestem taka ostrożna jeśli chodzi o lekarstwa

Neola ,tez przechodzisz takie okresy buntu strajku. Mnie to dopada regularnie to chyba związane jest z deprechą sam nie wiem ,bunt polega na odstawieniu większości leków-po co zażywać skoro rezultat mizerny.

krzyn....ja się nie buntuję tylko czasem mój organizm, a jak już tak sie zdarza to olewam totalnie chorobe. Zawsze może być "gorzej"

neola, to jest dobry sposób - olać to, ja tak teraz do wszystkiego podchodzę, bardziej na luzie i jest ok.

super że ktoś podziela moje zdanie. Na początku strasznie się zamartwiałam, nie wiedziałam co ze sobą począć, trwało to około 6 miesięcy może dłużej, lecz w pewnym momencie powiedziałam sobie dosyć!!! dalej tak być nie może i za pomocą silnej woli wróciłam do żywych...
A ja olewam całą chorobę, widocznie tak mamy napisane.
Człowiek rodzi się po to aby cierpiał, jedni więcej drudzy mniej, My należymy do tych mniej, przynajmniej mnie sieę tak wydaje

Nad każdą dolegliwością strasznie się zamartwiałam, nawet takie mnie myśli nachodziły, że to już koniec ze mną, bo taki człowiek nie raz jest i jeszcze bardziej jest mu ciężko wylizać się. Ale wiesz Neola, Ty mnie zaraziłaś swoim optymizmem, wiele zyskałam dzięki Tobie

Bardzo się Cieszę że mój optymizm się udzielił....pomyślę nad innym bakcylem i wam go zaaplikuję wcześniej czy później

ok. trzymam za słowo!

Ja także obrałam taktykę pod nazwą 'olać to' Panika, zamartwianie się nie pomoże ani mi ani moim bliskim, trzeba żyć tak jakby nigdy nic, starać się dbać o siebie na tyle na ile tylko się da...

Moją terapią jest to forum, tutaj- OD WAS -nauczyłam się patrzeć na sm dużo bardziej pozytywnie i znowu cieszyć się z tego co dał mi los, za co bardzo bardzo wam dziękuję


A jesli chodzi o doświadczenia z sm i takie tam, jazda na rowerku o dziwo nie tylko trenuje mięśnie, sprawia też że człowiek ma więcej energii i chęci do aktywności. Pomogła mi dużo bardziej niż wszelkie leki