Forum Dyskusyjne Stwardnienie Rozsiane

Wisienka pisze:nie dam się ani jemu ani chorobie. Nie mogę nic więcej zrobić bo nie mam na to siły .

już robisz sporo nie dajesz się

Kup sobie stopery do uszu Bardzo ograniczają cierpienie związane z wysłuchiwaniem niechcianych tyrad

becia pisze:Kup sobie stopery do uszu Bardzo ograniczają cierpienie związane z wysłuchiwaniem niechcianych

oraz coś ciężkiego, aby walnąć.. echhh....miałam nie być drastyczna

Witaj Wisienko doskonale Cię rozumie.i tez mam ciezko. Ale glowa do gory zyc musimy dalej. Damy rade.
pozdrawiam cieplutko

Wisienko, już wygrałaś, bo się nie poddajesz, ja jeszcze nie mam diagnozy, mój mąż nie wie o wielu objawach, jakie mnie męczą, a już jest dla mnie opryskliwy, a co dopiero diagnoza, gdyby była postawiona, nie chcę o tym myśleć na zapas. Pozdrowienia DAMY RADę!

Dziewczyny, dacie radę, jestem pewna, czytając wasze wypowiedzi doszłam do takiego wniosku. Posłuchajcie tuji, ja doradzam ,żebyście olewali wszystko co jest skierowane przeciw Wam .Pamiętajcie , że chorzy na sm ,to inteligentne bestyjki, a zarazem bardzo wrażliwe istoty, tak, że wałek pod ręką jak najbardziej przydatny

Dodam tylko, że dobry związek przetrwa, byle jaki nie jest wart ani jednej łzy
,pozdrawiam Was serdecznie

renia1286 pisze:Dodam tylko, że dobry związek przetrwa, byle jaki nie jest wart ani jednej łzy

Ani nic dodać ani nic ująć

Cześc nie znam obecnie twojej sytuacji ale jeżeli się nie zmieniła to czas na silny wstrząs dla twojego męża.
Ja gdy stwierdziłem że tak dalej byc nie może w naszym małzeństwie po kolejnym rzucie
odszadłem od żony/25 lat pożycia/ i zamieszkałem u swojej matki Rozwód /2007/ walka w sądzie mnie wykończała ale przeszedłem to i teraz nie żałuję.
Mam spokój nikt się mnie nie czepia dlaczego to dlaczego tamto skupiłem sie na leczeniu
i rehabilitacji.Mam teraz dużo czasu .
Myślę że u ciebie też czs jest już działać.Powodzenia

Ha jednak mój partner pobił rekord świata/ Poinformował mnie że odchodzi dzień po mojej diagnozie, rzeczy odebrał w dniu w którym wyszłam ze szpitala. Za to otrzymuję pomoc od osób od których tego nie oczekiwałam. Życie weryfikuje ludzi.

apa pisze:Życie weryfikuje ludzi.

tia..

jak wyżej.. zresztą wystarczy, że ktoś poczyta, co pisałam gdy się pojawiłam na tym forum w 2007 roku.. a co jest teraz..

ta weryfikacja bywa bolesna ale trzeba przez to przejść by być szczęśliwym..

wszystkim życzę by życie dało odpowiedzialnego i dojrzałego partnera/kę..

JustGirl pisze:wystarczy, że ktoś poczyta, co pisałam gdy się pojawiłam na tym forum w 2007 roku.. a co jest teraz..

Kasiu...Poczytałam gratuluję siły ,determinacji-i szczęścia

greg5 całkowicie się z Tobą zgodzę i pochwalam Twoją decyzję. Myślisz że nie myślałam o odejściu? myślałam i nawet sobie nie wyobrażasz jak bardzo tego pragnę,po to żebym nie musiała znosić codziennych krytyk... uwierz mi że tak jest. Jestem w sytuacji bez wyjścia, nie mam dokąd pójść bo mieszkam u męża Na mojej ojcowiźnie mieszka siostra z rodziną ja nie chciałabym być ciężarem dla nikogo Na stancję nie pójdę bo mam 400 zł renty. Po ostatnim żucie którego miałam w styczniu postanowiłam totalnie olewać jego krytyki i uwagi. Robię to co dla mnie jest najważniejsze... Dołączyłam do stowarzyszenia chorych na sm żebym mogła uzyskać wsparcie i ewentualną pomoc w pokierowaniu mnie do odpowiednich lekarzy. Teraz próbuje się dostać do leczenia o ilę się zakwalifikuje... będę wiedziała jutro lub pojutrze. I tak wygląda moje życie z dnia na dzień... wszędzie sama,sama,sama [glow=black][/glow][glow=white][/glow]

kulą u nogi ,ciężarem dla rodziny -takie myśli ,towarzyszą co dnia .