Forum Dyskusyjne Stwardnienie Rozsiane

Witajcie.
W zeszłym miesiącu byłam u lekarza medycyny pracy i ściemniłam mu z powodzeniem, że jestem zdrowa. Widać po nim było, że mnie badał na odwal się, dlatego udało mi się ukryć, że na jednej nodze nie ustoje czy że palcem do nosa nie trafiam. Dostałam na bezterminowo, ZDROWA. I jak wróciłam do domu to dostałam kaca moralnego. Kurs już zaczęłam. Przyznałam się instruktorowi, że naściemniałam lekarzowi i że jestem chora. Kazał mi ponownie jechać do lekarza. Co o tym myślicie??

Niezapominajka, rozsądniej będzie przyznać się lekarzowi, bo chodzi tu nie tylko o Twoje bezpieczeństwo, ale również innych użytkowników dróg. Myślę, że możesz liczyć na wyrozumiałość instruktora, a przede wszystkim skorzystać z udogodnień dostosowanych do stopnia Twojej niepełnosprawności, jeśli zajdzie taka potrzeba. Powodzenia, pozdrawiam

Niezapominajka pisze: Kazał mi ponownie jechać do lekarza. Co o tym myślicie??

Ja myślę, że powinnaś ponownie dać się zbadać.
Prawko i tak zdasz, a że może być terminowe, to tylko dla Twojego i ogólnego dobra

Ja zrobiłam prawko dwa lata temu - choruję od 4 lat.Przyanałam sie do wszystkiego - dostałam bezterminowo - ale mam czyste sumienie - lekarz stwierdził,że dobrze zrobiłam i jest pewny za mnie,że jak nie będę w stanie jeździć to nie pojadę - ma do mnie zaufanie.Przyznaj się dla siebie...A on może wycągnie wnioski,ze nie powinien olewać tak ważnej sprawy!!!!

Byłam wczoraj u lekarza. Przyznałam się. Kazał mi przynieść zaświadczenie od mojego neurologa, że na chwilę obecną mogę wsiadać za kierownicę, a wtedy to poprawimy i zrobimy na czas określony:) Facet bardzo przyzwoity, i widać też Człowiek:) A nie wiecie, na ile lat mogę dostać? Pozdrawiam!

Ja się nie przyznałam, ale trafiłam na lekarza z przychodni rejonowej i mnie skojarzył, zresztą wyszło przy widzeniu kolorów. Dostałam na 5 lat, potem kolega mi załatwił i mam bezterminowo. Może trochę nie w porządku, ale podchodzenie do tematu co 5 lat jest trochę upierdliwe. Sama pilnuję tego kiedy mogę jechać, nie każdego dnia jestemw stanie i nie lubię prowadzić po zmroku, zlewają mi się te szarości.

Kiedyś słyszałem o takiej niemce która była chora na SM, napisała książkę o swoim życiu. Miała różne etapy swojej choroby, jak my wszyscy, ale zawsze wracała do prowadzenia samochodu.

W naszym kraju "kochanym" decydenci najchętniej wprowadzili by regulacje co do częstości zmiany bielizny i mycia rąk. Jak dalej będzie szło w tym kierunku, a na to się zapowiada, będziemy prosić o zezwolenie na wychodzenie z domu.

Rób prawo jazdy i nie zastanawiaj się nawet. Ilu ludzi z SM powoduje wypadki?! Za to idioci bez rozsądku powodują i jakoś nikt nie potrafi sobie z tym poradzić.

Nic nie zastąpi zdrowego rozsądku. Jeżeli go masz sama najlepiej ocenisz kiedy możesz wsiąść za kółko, a kiedy nie.

I żaden urzędnik lepiej od Ciebie tego wiedział nie będzie.

slackware dobrze prawi..jeżdżę z tzw. sm-em już wiele lat i jeżeli nie wyrabiam, nie zasiadam za kierownicą..

Dostałam zaświadczenie na 5 lat... I w pt oblałam pierwszy egz praktyczny na prawko;/ Bardzo mnie ta sytuacja stresuje... Mam nadzieję, że zdam zanim z nerwów dostanę jakiegoś rzutu;/

Hmm, ja też mam prawko i też czynnie jeżdżę samochodem. Wożę swoją córeczkę do szkoły, potem jadę do pracy, takie tam codzienne życie... Jak robiłam prawko to się nikomu nie przyznałam, że jest nas dwie, tzn, ja i moja przyjaciółka choroba o imieniu SM Nic nikomu do tego...

Jeśli kiedyś źle się poczuję, to poprostu przeczekam ten czas i będziemy sobie jeździć z moim mężem Na pewno nie narażę swojego życia, a tym bardziej życia mojej córki

Myślę, że trzeba być szczerym wobec siebie i odpuścić jesli nadejdzie taki czas... To, że mamy terminowe prawko wcale nie oznacza, że w ciągu tych 5lat nie trafi się moment, że nie powinniśmy wsiadać za kierownicę. Wtedy tylko my sami o tym zadecydujemy, więc po co nam dodatkowe problemy z ograniczeniami czasowymi?

Pozdrawiam

Nie wyobrażam sobie siebie za kierownicą, przecież w każdej chwili moja koordynacja ruchów, ostrość i pole widzenia równowaga mogą zostać zachwiane i wolę nawet nie myśleć co wtedy? Jednakże mam koleżankę która z sm prowadzi auto. Według mnie to sprawa sumienia każdego chorego na sm, ja wolę nie ryzykować.

To zależy jakie masz objawy Ja podczas mojego kursu dostałam pierwszego rzutu.. noga taka 'dziwna', przeczulica. Ale tylko to, normalnie nogą ruszałam, było ok (nie wiedziałam, że to sm). A teraz normalnie prowadzę auto, chyba że nie czuję się pewnie to odpuszczam. Jeśli czujesz się na siłach, nie masz problemów ze wzrokiem, to rób prawko jak nie będziesz mogła prowadzić, to nie prowadź. Zdrowy rozsądek przede wszystkim

Sm-nie przekreśla Nas jako kierowców .Póki stan zdrowia pozwala można jeżdzić autem ,kiedy coś się dzieje z koordynacją ruchu ,zab.widzenia ,zab równowagi pierwsi zauważamy i jest to sygnał ,żeby przestać tymczasowo jeżdzić ,a wraz z poprawą zdrowia ew.można dalej wsiadać za kółko .

dokładnie tak postępuję jak mówi Blanka, wręcz uważam , że jestem przewrażliwiona na tym punkcie i pewnie zdrowe osoby mające np ból głowy normalnie prowadzą samochód, ja wtedy nie biorę kluczyków do ręki. po ostatnim rzucie za kierownicę siadłam około tygodnia po ustąpieniu objawów, na polnej drodze żeby sprawdzić czy aby na pewno jest wszystko w porządku. jeżeli dobrze się czuję to po prostu jadę. na pewno jeżdże duż ostrożniej niż inne w pełni zdrowe osoby.

blanka pisze:Sm-nie przekreśla Nas jako kierowców

dokładnie kiedy mam problemy z oczami to jeżdżę tylko jako pasażer ale jak oczy się naprawią to znowu siup za kierownicę