Ja też jestem troche w temacie. Moja mama (obecnie lat 50) od trzech lat choruje na SM lub boreliozę. Cały czas była pod kontrolą u zakaźnika i neurologa. Neurolog na początku obstawał przy SM, był rezonans szyi i głowy, zmiany demielinizacyjne lecz nie jednoznaczne. Testy na borelioze były robione wielokrotnie (wyniki różne - test eliza zwyle wychodził dodatni, zwłaszcza IgM, czasami też IgG) WB i PCR robione dwa razy - dwa razy ujemne. Badanie płynu mózgowo-rdzeniowego nic konkretnego nie wykazało. W związku z wątpliwym SM i dodatnimi wynikami testu ELIZA mamę leczono od 3 lat na borelioze (ponadto i zakaźnik i neurolog twierdziły że na SM mama jest już troche za stara i to mało prawdopodbne).
Objawy: pierwszym było zapalenie nerwu wzrokowego które samo przeszło (bez leczenia, jedynie badanie TK, które nic nie wykazało) potem drętwienie stopy, wreszcie nogi a potem obu nóg, spatyka i problemy z chodzeniem. Te objawy są cały czas z różnym nasileniem (średnio co pół roku stan mamy się pogarszał wtedy szła na leczenie do szpitala na borelioze - biotraxonem) Czasami dochodziło do sytuacji gdy ledwo chodziła (gdy było lepiej też miała problemy z chodzeniem niemniej była w stanie iść np. na zakupy czy pracować - w kwiaciarni). Po leczeniu biotraxonem mama nigdy nie miała herxa, ale jej stan po ok. miesiącu się poprawiał więc myśleliśmy że leczymy to co trzeba. W pewnym momencie mama znów gorzej się poczuła, ale tym razem badania nie wykazały zwiększonej ilości przeciwciał na bolerioze - pani zakaźnik stwierdziła że poddaje się i już nie wie jak pomóc. Po jakimś czasie stan mamy sam się ustabilizował (brała wtedy metypred od neurologa i jeszcze inne leki) - cały czas była też pod kontrolą pani neurolog, która powiedziała w tej sytuacji że trzeba będzie powtórzyc rezonans, kiedyś od czasu do czasu braóła metypred... Obecnie (po ok. 9-ciu miesiącach dość dobrej kondycji mamy jej stan szybko się pogorszył - chodziła coraz gorzej - od stycznia) niedawno trafiła do szpitala, teraz czekamy na wyniki MRI i punkcji.
Teraz wydaje mi się że to raczej jednak SM, i mam nadzieje że uda się mamie wrócić do stanu sprzed tego pogorszenia (już ok. czterech razy pogarszało jej się i zawsze wracała do takie samego - względnie stabilnego stanu - lecząc się na boreliozę)
Ciągle jednak zasanawiam się czy to nie borelioza - antybiotyk przecież jej pomagał...?
A może był to przypadek i dochodziło po prostu do samoistnych reemisji rzutów? Metypred przez jakiś czas też na nią dobrze działał...?
Troche się rozpisałem, ale dobrze podzielić się swoimi rozterkami i wątpliwościami z osobami które siedzą w temacie.
Pozdrawiam
No cóż wierzyłam, że takie dziwne to moje sm.
Dobrze jednak skontaktować się z lekarzem.
Aniu gratuluję, że nie odpuściłaś sobie. Ja też męża namawiam na badania ,ale musimy jeszcze troszkę odczekać bo w styczniu miała 2 dawki solu. Ciesze sie jakby to chodziło o nas.... 
dla mnie każda jedna nowa osoba u której wychodzi to dziadostwo to dowód na to ,że lekarze olewają ten temat na starcie , nie robią dokładnego wywiadu i nie obchodzi ich że ktoś mieszka na terenie epidemiologicznym (co samo w sobie jest najważszniejszym zagrażającym czynnikiem). Powiem tak Aniu: poprawiłaś mi humor na cały piątek !!!!
