SM czy borelioza
Moderator: Beata:)
Borelia pozytywny w IgG od 22,graniczny 16-22,ujemny poniżej 16
w IgM tak samo
Chlamidia pozytywny w IgM od 1,1,graniczny 0,8-1,1,ujemny poniżej 0,8
w IgG powyżej 21,9,graniczny 16-21,9,ujemny poniżej 16,0
Czekam na wb i mykoplazmę ale raczej trzeba przyzwyczaić się do sm
A wyniki były robione tutaj http://www.diag.pl/
w IgM tak samo
Chlamidia pozytywny w IgM od 1,1,graniczny 0,8-1,1,ujemny poniżej 0,8
w IgG powyżej 21,9,graniczny 16-21,9,ujemny poniżej 16,0
Czekam na wb i mykoplazmę ale raczej trzeba przyzwyczaić się do sm
A wyniki były robione tutaj http://www.diag.pl/
Ostatnio zmieniony 2011-11-22, 19:50 przez Iwona333, łącznie zmieniany 1 raz.
Iwona333 pisze:Czekam na wb i mykoplazmę
W takim razie czekamy .
Przykro mi,że tym razem nie wyszło, ale jeszcze ta myco może wyjdzie.
Niestety to dziadostwo jest bardzo podstępne, i może nie wyjść za pierwszym razem, ja bym nie odpuściła tego tematu, za dużo miałaś reakcji organizmu typowych dla atypówek( ale napisałam ) i to co pisałaś na pw też daje do myślenia. Trzymam kciukasy za resztę, ale nawet jesli nie wyjdzie powtórz za jakiś czas .
A kiedy masz wyniki ?
-
- Posty: 41
- Rejestracja: 2011-02-12, 13:51
- Lokalizacja: Kraków
Wczoraj szukając innej choroby napotkałam artykuł o boleriozie.
Myślę, że mimo,że stwierdzono u Was sm to warto zrobić testy ( i to wiele razy ) na to dziadostwo.
Borelioza - Choroba z Lyme
Borelioza inaczej choroba z Lyme, krętkowica kleszczowa, łac. borreliosis, ang. Lyme disease, Lyme borreliosis to wielonarządowa choroba zakaźna wywoływana przez bakterie należące do krętków: Borrelia burgdorferi, Borrelia garinii, Borrelia afzelii, Borrelia japonica, przenoszona na człowieka i niektóre zwierzęta przez kleszcze z rodzaju Ixodes. Jako pierwszy rumień wędrujący z ukąszeniem przez kleszcza powiązał Arvid Afzelius w 1909 roku. Neuroboreliozę opisali niezależnie Charles Garin i A. Bujadoux w 1922, a ukąszenia kleszczy z objawami neurologicznymi połączył Alfred Bannwarth w latach 40. W 1975 roku opublikowano opis 12 przypadków zapalenia stawów u dzieci z obszaru Old Lyme w stanie Connecticut, i zasugerowano ich związek ze zmianami skórnymi po ukąszeniach kleszczy. Od tej miejscowości wzięła się nazwa choroby. Willy Burgdorfer w 1982 roku wyizolował z kleszcza Ixodes dammini krętki, które później w uznaniu zasług Burgdorfera nazwano Borrelia burgdorferi. Rok później wykryto swoiste przeciwciała w klasie IgM i IgG przeciwko Borrelia burgdorferi. W Polsce zachorowania na boreliozę z Lyme zaczęto rozpoznawać dopiero pod koniec lat 80-tych XX wieku. Bardzo wiele chorób i dolegliwości neurologicznych jak już z badań wiadomo to skutki boreliozy, tyle, że przechodzonej, nieleczonej i nierozpoznanej. Wiele osób leczonych nieudolnie i nieskutecznie przez psychiatrów to także ofiary ukąszenia przez kleszcze, nawet w dzieciństwie, ofiary, którym terapie psychiatryczne jedynie pogarszają stan zdrowia, podobnie jak to jest w wypadku porfirii, gdzie też mogą być objawy psychiczne, ale nie są to psychozy i mają zupełnie inne przyczyny niż myślą psychiatrzy.
Rezerwuarem zarazków jest około 300 różnych gatunków ssaków, głównie gryzonie z rodziny nornikowatych i myszowatych; a także wolno żyjące jelenie, sarny, wilki, niektóre gatunki ptaków. Bakterie są przenoszone głównie ze śliną kleszczy z rodzaju Ixodes, w Europie I. ricinus. W zależności od stadium rozwojowego kleszcz staje się nosicielem, zakażając się od swego żywiciela. Kolejne stadia rozwojowe kleszcza zakażają swoich kolejnych żywicieli, powodując utrzymywanie się rezerwuaru zarazków w środowisku. W taki też sposób dochodzi do zakażenia człowieka. Najwięcej zachorowań na boreliozę notuje się w północno-wschodnich stanach USA, w Europie Środkowej, Skandynawii i Rosji oraz Australii. Są to obszary endemicznego występowania choroby związane z obszarem bytowania kleszczy Ixodes. Z roku na rok liczba rozpoznań się zwiększa. Większość nowych przypadków boreliozy jest notowana między 1 maja a 30 listopada, a 80% przypadków występuje w czerwcu i lipcu, w okresie żerowania mikroskopijnych, trudnych do zauważenia nimf kleszczy (patrz zdjęcie kleszczycy). W Polsce rejonami endemicznymi są Białowieża i województwo podlaskie, a także Mazury i Suwalszczyzna. Borelia występuje w organizmie człowieka w kilku formach: krętka boreliozy, postaci owalnej bez ściany komórkowej (forma L), w formie cysty oraz jako spory ('blebs'); wszystkie te formy zachowują możliwość wzajemnej transformacji. Poszczególne formy mają różną wrażliwość na antybiotyki. Np. forma krętka ginie pod wpływem penicylin lub cefalosporyn, podczas gdy forma L ginie pod wpływem makrolidow lub tetracyklin. Borelia żyje wewnątrzkomórkowo oraz przekracza barierę krew- mózg, co stwarza dodatkowe problemy w czasie leczenia, bo tylko niektóre antybiotyki penetrują barierę krew- mózg i tylko niektóre działają wewnątrzkomórkowo.
Borelia zwykle usadawia się w tkance łącznej jak skóra, ścięgna, ściany naczyń krwionośnych, w tym w naczyniach mózgowych, także w mięśniach i w tkance nerwowej, a tu w komórkach glejowych i nerwowych. Borelia jest znajdowana w większych ilościach we wzgórzu, gdzie atakuje ośrodek mózgowy zawiadywania układem czuciowym i bólem, w korzeniach grzbietowych rdzenia kręgowego, miazdze zębowej oraz w gałkach ocznych. Zmiany w układzie nerwowym powodowane przez boreliozę są na tyle charakterystyczne, że przez wiele lat występowały jako samodzielna jednostka chorobowa zwana zespołem Bannwartha. W 1948 roku opisał je Bannwarth jako zaczynające się pojawieniem rumienia skórnego, określanego jako ECM - erythema chronicum migrans, do którego sukcesywnie dołączały objawy limfocytarnego zapalenia opon mózgowych, bóle korzonkowe i objawy zapalenia nerwów czaszkowych i obwodowych. Dopiero w 1982 roku Willy Burgdorfer odkrył krętka, nazwanego później na jego cześć Borrelia burgdorferi i wykazał ich związek przyczynowy z zespołem Bannwartha. Z tego powodu zespół Bannwartha klasyfikowany jest jako neuroborelioza. Istnieje hipoteza, że bakteria wytwarza toksynę bakteryjną odpowiedzialną za co najmniej część objawów choroby takich, jak zaburzenia pamięci, bezsenność oraz drętwienia kończyn i języka oraz zaobserwowaną w tej chorobie reakcję Jarischa-Herxheimera. Wprawdzie nie istnieje test wykrywający toksyny bakterii, ale pomimo to odkryto hemolityczną aktywność Borrelia burgdorferi, a w DNA Borelii odkryto fragment kodujący odmianę jadu kiełbasianego. Wiadomo również, że ściana komórkowa bakterii zawiera toksyczny lipopolisacharyd oraz peptydoglikan mający własności prozapalne. Borelia nie upośledza metabolizmu białek i nie powoduje widocznego wyniszczenia organizmu stąd często pacjenci nie wyglądają na chorych, co utrudnia szybkie rozpoznanie.
Nieleczona borelioza przebiega u człowieka w 3 etapach:
1) etap infekcji zlokalizowanej:
+ erythema migrans - rumień wędrujący - w miejscu ukąszenia przez kleszcza pojawia się rumieniowa zmiana na skórze (często przemieszczająca się obwodowo); występuje nie we wszystkich przypadkach choroby.
+ objawy grypopodobne.
2) etap infekcji rozproszonej:
+ nawracające dolegliwości stawowe,
+ objawy podrażnienia lub zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i nerwów obwodowych,
+ zapalenie mięśnia sercowego.
3) etap infekcji przewlekłej:
+ niedowład, porażenie nerwów obwodowych,
+ zaburzenia czucia,
+ zaburzenia psychiczne,
+ zaburzenia pamięci,
+ zanikowe zapalenie skóry,
+ bóle mięśniowo-stawowe,
+ przewlekłe zmęczenie.
Przebieg kliniczny boreliozy może być bardzo zróżnicowany. W przypadku gdy ukąszenie kleszcza zostało przeoczone, a rumień albo nie wystąpił, albo został niezauważony, najczęściej podejrzewa się chorobę w przypadku licznych objawów pochodzących z różnych systemów jak układ nerwowy, szkieletowo-mięśniowy, pokarmowy, rozrodczy, wydalniczy, hormonalny u człowieka uprzednio zdrowego.
Następujące objawy wiąże się z przebiegiem przewlekłej boreliozy:
* gorączka, poty, dreszcze, fale gorąca z nieznanych powodów,
* zmiana masy ciała (przybranie lub utrata),
* zmęczenie napadowe lub stałe, ociężałość, słaba wytrzymałość fizyczna,
* bezsenność, płytki sen,
* bezdech nocny,
* wypadanie włosów z nieznanych powodów,
* drętwienie kończyn lub tylko palców, budzące ze snu (czasem bardzo zmienne),
* drętwienie języka, zwłaszcza jego czubka lub warg, zaburzenia smaku,
* bóle gardła,
* bóle jąder,
* bóle bioder,
* bóle i kurcze mięśni,
* tiki mięśni twarzy lub innych mięśni,
* bóle głowy, zwykle części potylicznej,
* bóle i obrzmienia stawów, często zmienne i wędrujące,
* sztywność stawów i kręgosłupa szyjnego, trzeszczenie szyi,
* bóle zębów bez wyraźnych powodów stomatologicznych,
* nieregularność menstruacji z nieznanych powodów,
* nieoczekiwana laktacja, bóle piersi,
* podrażniony pęcherz lub zakłócenie działania pęcherza moczowego,
* utrata sprawności seksualnej lub libido, aseksualność,
* bóle i podrażnienie żołądka,
* refluks żołądkowo-przełykowy,
* zmiana rytmu wypróżnień (zaparcia lub biegunka),
* bóle w klatce piersiowej i w żebrach,
* przeszywające bóle,
* krótki oddech, kaszel, zadyszka,
* skoki pulsu i ciśnienia krwi,
* bloki serca lub inne arytmie (zwykle zmienne i oporne na leczenie), szmery w sercu,
* kardiomiopatia przerostowa,
* kłucia, mrowienie o zmiennym charakterze, utrata czucia jak w polineuropatii, palenie skóry,
* zapalenie nerwu trójdzielnego,
* paraliż twarzy (paraliż Bella),
* zaburzenia widzenia: podwójne rozmyte widzenie, czarne plamy w polu widzenia, nadwrażliwość na światło (zwykle badanie okulistyczne nie wykazuje zmian),
* zaburzenia słuchu: dzwonienie w uszach, bóle uszu, nadwrażliwość na dźwięk,
* nasilona choroba lokomocyjna, zawroty głowy, utrata równowagi,
* zła tolerancja alkoholu i nasilanie się objawów po alkoholu,
* zaburzenia koncentracji i otępienie: trudności w znalezieniu potrzebnego słowa, problemy z rozumieniem tekstu czytanego, wzmożona ilość błędów ortograficznych, trudności w rozumieniu dłuższych zdań lub szybkich dialogów, liczne wypadki 'z nieuwagi', zapominalstwo, luki pamięciowe, dezorientacja, uczucie 'odrealnienia',
* zmiany nastroju, drażliwość, depresja,
* 'parkinsonowskie' drżenia rąk i innych części ciała,
* czterotygodniowa cykliczność symptomów: dwa tygodnie lepiej, dwa tygodnie gorzej,
* nadwrażliwość skóry, bolesność na dotyk,
* idiopatyczne zapalenie prostaty,
* nadwrażliwość na chemikalia i zapachy,
* nietypowe ataki padaczkowe,
* zapalenie wątroby,
* porażenia nerwów obwodowych.
Mnogość powyższych objawów sprawia, iż ich występowanie staje się przyczyną wielu błędnych interpretacji. Należy pamiętać, że nie każde zmiany nastroju, szumy uszne czy palenie skóry świadczyć muszą o boreliozie - objawy wymienione powyżej wiążą się z dziesiątkami innych chorób. Wśród nich może być i choroba Morgellons, jeśli ta jest jak niektórzy podejrzewają powikłaniem boreliozy lub podobnym stowarzyszonym zakażeniem.
Myślę, że mimo,że stwierdzono u Was sm to warto zrobić testy ( i to wiele razy ) na to dziadostwo.
Borelioza - Choroba z Lyme
Borelioza inaczej choroba z Lyme, krętkowica kleszczowa, łac. borreliosis, ang. Lyme disease, Lyme borreliosis to wielonarządowa choroba zakaźna wywoływana przez bakterie należące do krętków: Borrelia burgdorferi, Borrelia garinii, Borrelia afzelii, Borrelia japonica, przenoszona na człowieka i niektóre zwierzęta przez kleszcze z rodzaju Ixodes. Jako pierwszy rumień wędrujący z ukąszeniem przez kleszcza powiązał Arvid Afzelius w 1909 roku. Neuroboreliozę opisali niezależnie Charles Garin i A. Bujadoux w 1922, a ukąszenia kleszczy z objawami neurologicznymi połączył Alfred Bannwarth w latach 40. W 1975 roku opublikowano opis 12 przypadków zapalenia stawów u dzieci z obszaru Old Lyme w stanie Connecticut, i zasugerowano ich związek ze zmianami skórnymi po ukąszeniach kleszczy. Od tej miejscowości wzięła się nazwa choroby. Willy Burgdorfer w 1982 roku wyizolował z kleszcza Ixodes dammini krętki, które później w uznaniu zasług Burgdorfera nazwano Borrelia burgdorferi. Rok później wykryto swoiste przeciwciała w klasie IgM i IgG przeciwko Borrelia burgdorferi. W Polsce zachorowania na boreliozę z Lyme zaczęto rozpoznawać dopiero pod koniec lat 80-tych XX wieku. Bardzo wiele chorób i dolegliwości neurologicznych jak już z badań wiadomo to skutki boreliozy, tyle, że przechodzonej, nieleczonej i nierozpoznanej. Wiele osób leczonych nieudolnie i nieskutecznie przez psychiatrów to także ofiary ukąszenia przez kleszcze, nawet w dzieciństwie, ofiary, którym terapie psychiatryczne jedynie pogarszają stan zdrowia, podobnie jak to jest w wypadku porfirii, gdzie też mogą być objawy psychiczne, ale nie są to psychozy i mają zupełnie inne przyczyny niż myślą psychiatrzy.
Rezerwuarem zarazków jest około 300 różnych gatunków ssaków, głównie gryzonie z rodziny nornikowatych i myszowatych; a także wolno żyjące jelenie, sarny, wilki, niektóre gatunki ptaków. Bakterie są przenoszone głównie ze śliną kleszczy z rodzaju Ixodes, w Europie I. ricinus. W zależności od stadium rozwojowego kleszcz staje się nosicielem, zakażając się od swego żywiciela. Kolejne stadia rozwojowe kleszcza zakażają swoich kolejnych żywicieli, powodując utrzymywanie się rezerwuaru zarazków w środowisku. W taki też sposób dochodzi do zakażenia człowieka. Najwięcej zachorowań na boreliozę notuje się w północno-wschodnich stanach USA, w Europie Środkowej, Skandynawii i Rosji oraz Australii. Są to obszary endemicznego występowania choroby związane z obszarem bytowania kleszczy Ixodes. Z roku na rok liczba rozpoznań się zwiększa. Większość nowych przypadków boreliozy jest notowana między 1 maja a 30 listopada, a 80% przypadków występuje w czerwcu i lipcu, w okresie żerowania mikroskopijnych, trudnych do zauważenia nimf kleszczy (patrz zdjęcie kleszczycy). W Polsce rejonami endemicznymi są Białowieża i województwo podlaskie, a także Mazury i Suwalszczyzna. Borelia występuje w organizmie człowieka w kilku formach: krętka boreliozy, postaci owalnej bez ściany komórkowej (forma L), w formie cysty oraz jako spory ('blebs'); wszystkie te formy zachowują możliwość wzajemnej transformacji. Poszczególne formy mają różną wrażliwość na antybiotyki. Np. forma krętka ginie pod wpływem penicylin lub cefalosporyn, podczas gdy forma L ginie pod wpływem makrolidow lub tetracyklin. Borelia żyje wewnątrzkomórkowo oraz przekracza barierę krew- mózg, co stwarza dodatkowe problemy w czasie leczenia, bo tylko niektóre antybiotyki penetrują barierę krew- mózg i tylko niektóre działają wewnątrzkomórkowo.
Borelia zwykle usadawia się w tkance łącznej jak skóra, ścięgna, ściany naczyń krwionośnych, w tym w naczyniach mózgowych, także w mięśniach i w tkance nerwowej, a tu w komórkach glejowych i nerwowych. Borelia jest znajdowana w większych ilościach we wzgórzu, gdzie atakuje ośrodek mózgowy zawiadywania układem czuciowym i bólem, w korzeniach grzbietowych rdzenia kręgowego, miazdze zębowej oraz w gałkach ocznych. Zmiany w układzie nerwowym powodowane przez boreliozę są na tyle charakterystyczne, że przez wiele lat występowały jako samodzielna jednostka chorobowa zwana zespołem Bannwartha. W 1948 roku opisał je Bannwarth jako zaczynające się pojawieniem rumienia skórnego, określanego jako ECM - erythema chronicum migrans, do którego sukcesywnie dołączały objawy limfocytarnego zapalenia opon mózgowych, bóle korzonkowe i objawy zapalenia nerwów czaszkowych i obwodowych. Dopiero w 1982 roku Willy Burgdorfer odkrył krętka, nazwanego później na jego cześć Borrelia burgdorferi i wykazał ich związek przyczynowy z zespołem Bannwartha. Z tego powodu zespół Bannwartha klasyfikowany jest jako neuroborelioza. Istnieje hipoteza, że bakteria wytwarza toksynę bakteryjną odpowiedzialną za co najmniej część objawów choroby takich, jak zaburzenia pamięci, bezsenność oraz drętwienia kończyn i języka oraz zaobserwowaną w tej chorobie reakcję Jarischa-Herxheimera. Wprawdzie nie istnieje test wykrywający toksyny bakterii, ale pomimo to odkryto hemolityczną aktywność Borrelia burgdorferi, a w DNA Borelii odkryto fragment kodujący odmianę jadu kiełbasianego. Wiadomo również, że ściana komórkowa bakterii zawiera toksyczny lipopolisacharyd oraz peptydoglikan mający własności prozapalne. Borelia nie upośledza metabolizmu białek i nie powoduje widocznego wyniszczenia organizmu stąd często pacjenci nie wyglądają na chorych, co utrudnia szybkie rozpoznanie.
Nieleczona borelioza przebiega u człowieka w 3 etapach:
1) etap infekcji zlokalizowanej:
+ erythema migrans - rumień wędrujący - w miejscu ukąszenia przez kleszcza pojawia się rumieniowa zmiana na skórze (często przemieszczająca się obwodowo); występuje nie we wszystkich przypadkach choroby.
+ objawy grypopodobne.
2) etap infekcji rozproszonej:
+ nawracające dolegliwości stawowe,
+ objawy podrażnienia lub zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i nerwów obwodowych,
+ zapalenie mięśnia sercowego.
3) etap infekcji przewlekłej:
+ niedowład, porażenie nerwów obwodowych,
+ zaburzenia czucia,
+ zaburzenia psychiczne,
+ zaburzenia pamięci,
+ zanikowe zapalenie skóry,
+ bóle mięśniowo-stawowe,
+ przewlekłe zmęczenie.
Przebieg kliniczny boreliozy może być bardzo zróżnicowany. W przypadku gdy ukąszenie kleszcza zostało przeoczone, a rumień albo nie wystąpił, albo został niezauważony, najczęściej podejrzewa się chorobę w przypadku licznych objawów pochodzących z różnych systemów jak układ nerwowy, szkieletowo-mięśniowy, pokarmowy, rozrodczy, wydalniczy, hormonalny u człowieka uprzednio zdrowego.
Następujące objawy wiąże się z przebiegiem przewlekłej boreliozy:
* gorączka, poty, dreszcze, fale gorąca z nieznanych powodów,
* zmiana masy ciała (przybranie lub utrata),
* zmęczenie napadowe lub stałe, ociężałość, słaba wytrzymałość fizyczna,
* bezsenność, płytki sen,
* bezdech nocny,
* wypadanie włosów z nieznanych powodów,
* drętwienie kończyn lub tylko palców, budzące ze snu (czasem bardzo zmienne),
* drętwienie języka, zwłaszcza jego czubka lub warg, zaburzenia smaku,
* bóle gardła,
* bóle jąder,
* bóle bioder,
* bóle i kurcze mięśni,
* tiki mięśni twarzy lub innych mięśni,
* bóle głowy, zwykle części potylicznej,
* bóle i obrzmienia stawów, często zmienne i wędrujące,
* sztywność stawów i kręgosłupa szyjnego, trzeszczenie szyi,
* bóle zębów bez wyraźnych powodów stomatologicznych,
* nieregularność menstruacji z nieznanych powodów,
* nieoczekiwana laktacja, bóle piersi,
* podrażniony pęcherz lub zakłócenie działania pęcherza moczowego,
* utrata sprawności seksualnej lub libido, aseksualność,
* bóle i podrażnienie żołądka,
* refluks żołądkowo-przełykowy,
* zmiana rytmu wypróżnień (zaparcia lub biegunka),
* bóle w klatce piersiowej i w żebrach,
* przeszywające bóle,
* krótki oddech, kaszel, zadyszka,
* skoki pulsu i ciśnienia krwi,
* bloki serca lub inne arytmie (zwykle zmienne i oporne na leczenie), szmery w sercu,
* kardiomiopatia przerostowa,
* kłucia, mrowienie o zmiennym charakterze, utrata czucia jak w polineuropatii, palenie skóry,
* zapalenie nerwu trójdzielnego,
* paraliż twarzy (paraliż Bella),
* zaburzenia widzenia: podwójne rozmyte widzenie, czarne plamy w polu widzenia, nadwrażliwość na światło (zwykle badanie okulistyczne nie wykazuje zmian),
* zaburzenia słuchu: dzwonienie w uszach, bóle uszu, nadwrażliwość na dźwięk,
* nasilona choroba lokomocyjna, zawroty głowy, utrata równowagi,
* zła tolerancja alkoholu i nasilanie się objawów po alkoholu,
* zaburzenia koncentracji i otępienie: trudności w znalezieniu potrzebnego słowa, problemy z rozumieniem tekstu czytanego, wzmożona ilość błędów ortograficznych, trudności w rozumieniu dłuższych zdań lub szybkich dialogów, liczne wypadki 'z nieuwagi', zapominalstwo, luki pamięciowe, dezorientacja, uczucie 'odrealnienia',
* zmiany nastroju, drażliwość, depresja,
* 'parkinsonowskie' drżenia rąk i innych części ciała,
* czterotygodniowa cykliczność symptomów: dwa tygodnie lepiej, dwa tygodnie gorzej,
* nadwrażliwość skóry, bolesność na dotyk,
* idiopatyczne zapalenie prostaty,
* nadwrażliwość na chemikalia i zapachy,
* nietypowe ataki padaczkowe,
* zapalenie wątroby,
* porażenia nerwów obwodowych.
Mnogość powyższych objawów sprawia, iż ich występowanie staje się przyczyną wielu błędnych interpretacji. Należy pamiętać, że nie każde zmiany nastroju, szumy uszne czy palenie skóry świadczyć muszą o boreliozie - objawy wymienione powyżej wiążą się z dziesiątkami innych chorób. Wśród nich może być i choroba Morgellons, jeśli ta jest jak niektórzy podejrzewają powikłaniem boreliozy lub podobnym stowarzyszonym zakażeniem.
Nie trzeba być bogaczem,by ofiarować coś cennego
drugiemu człowiekowi.
(Dorothy Green)
drugiemu człowiekowi.
(Dorothy Green)
ewelinac2006, dobrze napisane .
Najbardziej endemicznymi fakt, ale niestety cała Polska jest tym obszarem (w praktyce).
Też jestem tego samego zdania.
ewelinac2006 pisze:W Polsce rejonami endemicznymi są Białowieża i województwo podlaskie, a także Mazury i Suwalszczyzna
Najbardziej endemicznymi fakt, ale niestety cała Polska jest tym obszarem (w praktyce).
ewelinac2006 pisze:Myślę, że mimo,że stwierdzono u Was sm to warto zrobić testy ( i to wiele razy )
Też jestem tego samego zdania.
niusiek84 pisze:ewelinac2006 napisał/a:
Myślę, że mimo,że stwierdzono u Was sm to warto zrobić testy ( i to wiele razy )
Też jestem tego samego zdania.
Musimy się badać na upartego.
Ja nawet sobie teorię stworzyłam na swój użytek ,że jak mam mimo wszystko i SM to pójdzie sobie spać jak wyleczę boreliozę. Tego się trzymam.
ewelinac2006 pisze: podlaskie, a także Mazury i Suwalszczyzna
Moje najlepsze czasy wakacyjne wlaśnie tam.Nawet jak przywiozłam stamtąd paskudę to nie żałuje.
pewnie robię Off - a ,ale trudno
Bylam na 15 wlewie dzisiaj ,i moje kochane pielęgniarki robią już kampanię coś na styl "Może to nie SM ,a borelioza "- .
Mają młodą pacjentkę z SM - objawy tak jak moje.Próbowały ją przekonać ,żeby się przebadała w kierunku boreliozy dając jej moj przykład .
Niestety nie chce niczego spróbować ,bo jak powiedziała miała robione w szpitalu badanie Elisa i nic nie wyszło.Powiedziały ,że wręcz obraziły ją chyba tą próba.
Nie dziwię się jej w gruncie rzeczy ,bo chyba sama bym tak reagowała kiedyś.Też się bałam łapania brzytwy ,a szkoda miałabym lepsze rokowania teraz.Mam nadzieję ,że kiedyś dojrzeje i nie będzie się bała.Może akurat też będzie miała to "szczęście"
Bylam na 15 wlewie dzisiaj ,i moje kochane pielęgniarki robią już kampanię coś na styl "Może to nie SM ,a borelioza "- .
Mają młodą pacjentkę z SM - objawy tak jak moje.Próbowały ją przekonać ,żeby się przebadała w kierunku boreliozy dając jej moj przykład .
Niestety nie chce niczego spróbować ,bo jak powiedziała miała robione w szpitalu badanie Elisa i nic nie wyszło.Powiedziały ,że wręcz obraziły ją chyba tą próba.
Nie dziwię się jej w gruncie rzeczy ,bo chyba sama bym tak reagowała kiedyś.Też się bałam łapania brzytwy ,a szkoda miałabym lepsze rokowania teraz.Mam nadzieję ,że kiedyś dojrzeje i nie będzie się bała.Może akurat też będzie miała to "szczęście"
keyara pisze:kampanię coś na styl "Może to nie SM ,a borelioza "-
Dobre, widać masz zdolności ...
Mam pielęgniarkę środowiskową w rodzinie, opiekuje się też pacjentami z SM, ostatnio rozmawiałyśmy o bb, dowiedziałam się, że żaden z jej pacjentów nie miał robionej nawt Elisy , ale mówie Wam myślenie komunistyczne takie, że myślałam , że wyjde:
.. powiedziała mi , że noooo ... ona przypuszczała, że u mojego męża to nie SM, bo ludzie z SM opowiadają o tej chorobie, się zwierzają na każdym kroku, a mój mąż to taki skryty , a i chorzy na SM absolutnie często nie łapią infekcji ...
zamurowało mnie... ... i mają zawsze kogś w rodzinie (bo to się dziedziczy)
Jakie to wszystko proste, to po co ja nocami czytałam i szukałam ? przecież to takie oczywiste było że to nie SM
Nie ogarniam niektórych podejścia... a ja się dziwiłam , że lekarze rodzinni mają leczących się ILADS za wariatów .
Wróć do „Bez diagnozy lecz z objawami”
Kto jest online
Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 187 gości