JAK TO PRZEŻYć?

[Adria]

ania.m, podobnie myślę jak Ty, najgorzej to popaść w dołek. Ale też uważam, że u każdego choroba ma inny przebieg, a wiadomo im człowiek lepiej się czuje tym lepiej znosi wszelkie dolegliwości a te są wtedy minimalne..

[promyczek]

masz racje adria,ja jak czułam się powiedzmy dobrze to inaczej podchodziłam do życia-z uśmiechem i nadzieją że już gorzej nie będzie ale odkąd postanowiłam poprośić lekarza o kule mój uśmiech trochę przygasł choć nadal mam nadzieje że już gorzej nie będzie I TEGO SIE TRZYMAM

[Wiesia]

promyczku,chyba dzięki Tobie zrozumiałam swój zły nastrój.Ja też na prośbę rehabilitanta kupiłam kulę,polecił mi chodzić z nią,ale ja tylko potrafię na nią patrzeć.Przy takich zawrotach ona mi nie pomoże,jeszcze przy zarzuceniu mną na boki kogoś uderzę.Może to widok jej tak mnie przygasił.

[Adria]

Wiesiu, a co ci szkodzi wypijać szklankę melisy raz dziennie np. przed snem, ma nie tylko właściwości uspokajające, ale eliminuje takie przykre "zawirowania" jakie przechodzisz. Czasem warto siegnąć do ziół. Mnie taka herbatka pomogła i nie tylko mi.

[Wiesia]

adria,spróbuję.Jak mi pomoże to Cię ozłocę,ale pazłotkiem,bo złota nie mam i już nie będę miała,chyba,że wygram w totolotka.

[izu81]

A ja staram sie nie myslec, staram sie nawet nie pokazywac ze czasem jest mi zle, że mnie coś boli, że nie mam siły, chcę być taka jak jakies 5 lat temu, staram się płakać w samotności aby nikt nie widział, że jestem miękka, staram się ... i różnie to wychodzi ale czuję się bardzo samotna. Nawet siostrze jakoś mi cięzko o tym mówić a ona się złości ze zamykam sie w sobie i uciekam od rozowy w pogawędki z obcymi na necie, ale tu łatwiej, nawet jak się rozpłacze to nikt tego nie widzi. A tam w rzeczywistości jak zaczynam temat to od razu odwracam głowe bo oczka się "pocą"... ehhh dziwna jestem, robiłam za słuchacza każdemu kto chciał sie wygadać a teraz sama nie umiem porozmawiać... Ale żyje i swojego postępowania pewnie nie zmienie...

[Wiesia]

izu81 jesteś młodą śliczna dziewczyną.Nie możesz tak postępować.Mam przyjaciółkę w moim wieku,ona też ma kłopoty ze swoim synem,jest chory,nikomu nie powiedziała co mu jest.Wstydzi się ,zrobiła się taka skryta,bardzo cierpi sama.No teraz już nie sama,bo nie wiem jak ja to zrobiłam,ale mnie powiedziała co jest Sławkowi(synowi).Sama przyznaje,ze obecnie jest Jej lżej,że nie musi udawać,że wszystko jet ok,że może w mój mankiet(daleko mieszka ode mnie i pozostaje telefon albo gg) popłakać.Wzmocniła sie,przestała na każdego patrzeć jakby Ją śledził,czy przesłuchiwał.Izu może to poplątane wynurzenia, ten post,ale nie będę przerabiała.Chciałam Cię zapewnić,że nie powinnaś sie ukrywać ze smutkiem.Czasami są dni zupełnie denne,jak nie nasze,ale trzymajmy się,żeby przeżyć i to jak najlepiej dla nas.Pozdrawiam,trzymaj się.Nie zapominaj o swoich pięknych zdjęciach.

[Adria]

adria,spróbuję

Mnie się wydaje, że moja rada i tak zostanie zlekceważona - no bo kto z Was rzeczywiście odwołał by się do medycyny naturalnej, albo chociażby do picia ziółek?
Najlepiej to jest truć się lekami co i tak nic nie dają, co najwyżej ucierpi wątroba lub co innego zaszwankuje. Przy sm naprawdę jest możliwe wspierać się również takimi naturalnymi lekami..

[Wiesia]

adria,jutro pojadę do miasta i kupię melisę.zobaczymy jak się będę czuła.Napiszę.

[Adria]

Dobrze Wiesiu, ja naprawdę chcę dobrze Dzielimy się wszystkimi doświadczeniami przebytymi i pomocnymi, więc uważam że jak komuś coś pomogło to tym bardziej nalezy by tym się podzielić.

[krzyn]

ja adria popijam sobie np. dziurawiec .

[bios]

Krzyn, tylko z nim nie przesadź, o nadwrażliwości na słońce po dziurawcu zapewne wiesz...

[Adria]

Ja tam wolę melisę

[krzyn]

wiem wiem bios ,dziurawiec uspokaja ,kojąco wpływa na wątróbkę i żołądeczek ,a słoneczko no cóż ,kolejna rzecz którą trzeba sobie reglamentować.

[bios]

Bodajże Deprim jest robiony z dziurawca...