Nie wiem kiedy to wszystko mogło się zacząc. Problemy natury neurologicznej zaczęłam mieć dość wcześnie. W zasadzie, chodziło bardziej o (jak to zwykło się mówic )moją "urodę". Próby ortostatyczne dodatnie, choroba lokomocyjna i takie, ogólnie rzecz biorąc różne słabostki. EEG początkowo wskazywało na zmiany padaczkowe. Tomografia w 2004r wykluczyła te obawy. Czułam się dobrze, żadnych objawów padaczkowych itd itd. W pażdzierniku 2007 kolejne EEG-poprawa. Aż w końcu przyszedł rok 2008. Od początku pewne prywatne problemy sprawiły, że mój nastrój był kiepski. Nowa szkoła, nowi ludzie. Pod koniec maja problemy z nauką (odwiecznie matematyka!
). Ogromny stres- będzie komis? Czy go zdam ? Potem okazuje się, że mam zagrożenie z chemii. Reszta zawsze szła mi dobrze, albo bardzo dobrze nie chwaląc się oczywiście 
Jeszcze większa porcja stresu. W międzyczasie złapałam grypę żołądkową panującą w szkole. Pewnego dnia, w weekend postanowiłam dla odreagowania wybrać się na zawody rowerowe (rowery moja pasja!) na skateparku u mnie w mieście. Było strasznie gorąco, świeciło mordercze słońce, a wszystko odbywało się na świeżym powietrzu. Posiedziałam trochę, pogadałam ze znajomymi, ale czułam, że zaraz nie wytrzymam. Musiałam wrócic do domu,było mi strasznie słabo. Miałam wrażenie, że mi mocno przygrzało. Powróciła mi grypa, dwa dni leżenia plackiem. Następny tydzień pełna mobilizacja, poprawianie ocen, dobre samopoczucie.
Aż wreszcie ostateczne 'rozwiązanie sprawy'. Dorwał mnie ostry ból nóg. W międzyczasie problemy z odcinkiem szyjnym kręgosłupa (dużo siedzę w szkole i na komputerze), nic mi się nie chciało. Pewnej nocy obudziłam się z drętwieniem obu rąk i lekko nóg. Potem częściowa utrata czucia na twarzy. Muszę dodac, że jestem wegetarianką (chyba już nią nie będę
) i dużo wskazywało na anemię. Nogi ciężkie i tiki nerwowe. Badania krwi i moczu -kurcze wszystko ok! Anemia odpada. Brak magnezu 
? Po nocnej przygodzie z rękoma udałam się na EEG (moja mama pracuje w przychodni , na szczęście znam personel i kontakty są bardzo serdeczne). EEG dośc kosmiczne, pamiętam występowały liczne ostre fale do 100 (nie wiem czego, uv chyba ). Neurolog powiedziała jednak, że nie jest źle. Stawia na kręgosłup i ucisk na nerwy. Nikt nie wierzy w 'moje sm'. Ja też tylko przypuszczałam. Do pewnego momentu. Pojawiło się jakby ziarenko w moim polu widzenia. Jasny punkt.
Strasznie nachodizłam się po lekarzach, a ponieważ miałam toksoplazmozę, dno oka kontroluję co pół roku. Dno w porządku.
Wszystkie te fakty powiązałam ze sobą. Zauważyłam też , jakby mniejszą kontrolę nad pęcherzem.
Obecnie jestem w kolejce na MRI. Wszyscy mówią- jesteś nerwowa, myśl pozytywnie. Nie wierzą w chorobę. Niestety, ja jestem praktycznie pewna i czekam na potwierdzenie swych obaw.
Jak obuchem w głowę. Dlaczego ja ? Co teraz, co z nauką, co z życiem osobistym, jak będzie postępowała choroba ?
Nie wiem czy to pierwszy rzut, może były wcześniejsze, mniejsze. Tak bardzo nie chcę być teraz ciężarem dla mojej mamy i babci.
Muszę zacząć myśleć pozytywnie, wiem.
Podsumowując, czekam jeszcze na ostateczną diagnozę.
Zastanawiam się jaki to 'gatunek' sm, za dużo o tym czytam..
W tym miejscu mam również pytanie- jak to jest z refundowaniem leczenia i w ogole z leczeniem młodych ludzi?
Świetnie, że to forum istnieje, przeczytałam wiele wspaniałych historii, dziękuję !
pozdrawiam
trochę się rozpisałam, ale chyba Wam to nie przeszkadza
?Z góry dzięki za jakieś podtrzymujące na duchu odpowiedzi
Poza drobnymi dolegliwosciami, ktore nie przeszkadzaja mi w normalnym funkcjonowaniu nic mi nie jest...
