Forum Dyskusyjne Stwardnienie Rozsiane

Dziekuje Wam wszystkim za mile slowa! z mojej dzisiejszej punkcji nici.. musze czekac, bo oddzial przepelniony .. yh i co ja powiem w pracy.. wlasnie jak to jest u was? Mowicie w swoim otoczeniu, w pracy, wsrod znajomych o chorobie? Ja jak narazie powiedzialam tylko kilku bliskim osobom, ale moze w pracy tez powinnam?

Witaj Moniko
SM mam od 35 lat Poczatek choroby na drugim roku studiów.
Studiowałam w Krakowie na AE towaroznawstwo. Przez studia przeszłam bez urlopów . Nikt z kolegów nie wiedział na co jestem chora. Nie była bym w stanie do tego się przyznać. Chwilowe kłopoty z chodzeniem lekceważyłam . Imprezowałam z umiarem.
Przez EX małżonka zostałam potraktowana podobnie , okazał
się " Kalibabką".
Zyczę Ci dużo spokoju i wytrwałości.

monika1990 i ja witam bardzo serdecznie

monika1990 pisze:Mowicie w swoim otoczeniu, w pracy, wsrod znajomych o chorobie? Ja jak narazie powiedzialam tylko kilku bliskim osobom, ale moze w pracy tez powinnam?

Polecam i to bardzo mocno czytanie forum. Tylko trochę czasu, a naprawdę warto zerknąć Na przykład TUTAJ

Pozdrawiam

Cześć Monika

jeśli chodzi o to czy mówimy w swoim otoczeniu o chorobie, to ja właśnie jak szłam do szpitala na diagnostykę to powiedziałam, że nie będzie mnie w pracy i co podejrzewają, jak już było "po" to zadzwoniłam, że nie będzie mnie w pracy jeszcze chwilę, a oni sami zapytali "jak tam ?", wiec powiedziałam prawdę, poza tym wie tylko najbliższa rodzina.
Na pewno nie będę się z tym obnosić , to zbyt trudne i bolesne

Ja powiedziałem kilku lepszym znajomym, no i w pracy, reakcja była ok.
Nie miało to żadnego negatywnego wpływu, co więcej zadeklarowano mi pomoc.
Ale pewnie nie w każdej firmie jest tak samo.

Witaj Moniko
Osobiście nie obnoszę się, że jestem chory wszystkim dookoła, ale w pracy powiedziałem i jest ok. Zresztą u siebie mogę liczyć na wiele osób zwłaszcza na szefostwo.
O chorobie wiedzą również moi bliscy znajomi.

Witaj Moniko na forum .

Witam serdecznie W mojej poprzedniej pracy powiedziałam o chorobie i nie przedłużyli mi umowy, chociaż wcześniej zapewniali że na 100% dostanę na czas nieokreślony. W obecnej pracy podczas rozmowy kwalifikacyjnej powiedziałam o chorobie i pracuję już ok 6 lat w tej firmie. Tak więc to wszystko zależy od tego jakich ludzi spotkasz na swojej drodze. Życzę powodzenia.

Witaj monika1990!
Ja powiedziałam tylko kilku osobom, wiele z nich zniosło tę wieść gorzej ode mnie. Musiałam ich sama pocieszać. Jedna tylko sprawiła mi przykrość pytając, czy się można ode mnie zarazić... Nadmienię, że jest to osoba wykształcona, teraz robi doktorat. No cóż.
Jedna lekarka powiedziała mi, że młode dziewczęta mają naprawdę dobre rokowania, więc głowa do góry! Nie dość, że jesteśmy młode (ciałem, bo duchem to wszyscy są niewątpliwie!), to jeszcze babki z nas! Damy radę!
W pracy nie masz obowiązku mówić, zależnie od stosunków jakie masz z przełożonymi.
Pozdrawiam cieplutko!

Emilencja pisze: wiele z nich zniosło tę wieść gorzej ode mnie. Musiałam ich sama pocieszać.

widzę, że nie jestem sama, w moim środowisku też każdy jest przerażony i muszę w taki sposób dobierać słowa mówiąc o chorobie żeby te osoby "łatwiej zniosły"
w ogóle w mojej rodzinie jest sporo problemów zdrowotnych i zmartwień i musiałam się nieźle nakombinować żeby Im powiedzieć o diagnozie w taki sposób aby nie było to drastyczne , sama nie wiem jak tego dokonałam

Cześć Moniko

Hejka;-)

halo jest tu ktoś

Jolcia, jesteśmy Wszyscy na forum, troszkę niżej, więc nic w przyrodzie nie ginie.