Nazywam się Inka i mam 21lat.
Sm stwierdzono u mnie miesiąc temu, mam je podobno od ok.5lat. Ale da sie to przeżyć, grunt to kochająca rodzinka i nie popadanie w czarna rozpacz.
Jestem sobie rysowniczką, więc pracuję w domu i pod tym względem sm przydało mi się (lenistwo bierze górę)
Jestem ciekawa jak radzą sobie z tym osoby w moim wieku i starsze, bo wlasciwie trudno na ten temat znaleźć jakiekolwiek informacje (oprócz stowarzyszenia sm) i cieni wózka inwalidzkiego..
Tak czy inaczej, WITAM was, mam nadzieje że uda mi się wpadać tu jak najczęściej
