Spanikowana

[mamma]

Tak jest!

[malina :/]

Moje kciuki zaciśnięte

[renia1286]

Witam Cię mamma, na forum,
Właściwie dziewczyny napisały Ci już wszystko. Dodam tylko, że też mam córki i doskonale Cię rozumiem.
Trzymam kciuki i będzie dobrze.

[roma1134]

Witaj Mamma

[konwalia]

Witaj Mamma. Moje kciuki też zaciśnięte

[zosiako]

Mamma - i jak po wizycie wszystko w porządku Kciuki trzymamy wszyscy mocno

[mamma]

Dobry wieczór, wiem, że nic nie wiem. Spróbuję w skrócie:
1. MR zrobione za wcześnie po sterydach - mogło nie wykazać wszystkich zmian. Te, które są, owszem sugerują sm, ale jest ich za mało.
2. Wiek córki (18) i pozagałkowe zapalenie rokują bardzo dobrze. Tzn. może być bardzo łagodny przebieg.
3. Rezonans powtórzyć w sierpniu i wtedy też badania krwi na boreliozę witaminy i coś tam. I tyle na dziś.

W sumie to chyba dobrze? Wasze kciuki zadziałały.

[joanna_nick]

Myślę, że w sumie dobrze... no i rokowania dobre - i tak trzymać

rzeczywiście tu na forum, z tego, co zauważyłam jest ładnych kilka osób, u których tak zaczynała się choroba i w sumie ma przebieg bardzo łagodny... miejmy nadzieję, że u Twojej córki nawet, gdyby odpukać, okazało się, że to sm, to także będzie łagodniutkie.

trzymajcie się cieplutko

[Margot3]

mamma, myślę, że to dobrze, chociaż sama tak dokładnie nie wiem, bo jestem w podobnej sytuacji Dziękuję za miłe słowa i bardzo się cieszę, że mogłam pomóc! Chciałam się jeszcze z Panią i innymi forumowiczami podzielić sposobem, który na mnie zupełnie działa - jak widać , na zwalczanie stresu związanego z całą tą sytuacją: odkryłam, że mówienie o tym, że mam podejrzenie SM zupełnie mnie uspokaja, gdyż wyrzucam z siebie niedające spokoju myśli i dzielę się nimi z innymi, którzy zwykle bardzo pomagają. Rozmawiam o tym z rodzicami, przyjaciółmi, niektórymi nauczycielami i rozmawiałam z pielęgniarkami w szpitalu oraz przesympatyczną Panią sprzątającą Faktem jest, że jestem gadułą, ale powiem szczerze, że wyzbycie się tych wszystkich myśli z siebie naprawdę daje nam siłę i umacnia nas, a niejednokrotnie dowodzi temu, że otaczamy się dobrymi ludźmi, którzy nas nie zawodzą i chcą nas rozumieć. To naprawdę pomaga! Jak na razie – bo niestety nie wiem, jak będzie później – moje samopoczucie jest naprawdę dobre i staram się myśleć pozytywnie, chociaż wiem, że to mimo wszystko choroba

PS Wiem, że trudno jest mówić o chorobie, czy też o tym, że się ją podejrzewa u bliskiej nam osoby lub u samego siebie i powiem szczerze, że w mojej sytuacji na początku też nie chciałam o tym rozmawiać, bo nie mogłam sobie tego wszystkiego wyobrazić, ale nie minął tydzień, a zaczęłam otwarcie o tym mówić, a przede wszystkim zaczęłam wyrażać swoje uczucia i odczucia związane z tą chorobą. Zachowywałam się wręcz tak, jakbym naraz chciała wszystko z siebie wyrzucić i co się okazało..? Że czuję się o niebo lepiej, bo teraz wiem co czują też te osoby, które mnie otaczają i wiem, że pomimo tego co będzie, one zawsze będą mnie wspierać i mogę na nie liczyć Trzeba przede wszystkim mówić o tym, co nam nie daje spokoju i o naszych odczuciach!

Pozdrawiam!

[mamma]

joanna_nick, co będzie, to będzie. Na pewno już nie jestem spanikowana. Dr Wicha co nieco mnie uspokoił. Uśmiechnął się pod nosem, jak wspomniałam o boreliozie...
Poza tym, jak zobaczyłam, ile Was jest - pomyślałam, że to nie takie straszne.
Mimo "zawieszenia" będę Was odwiedzała.
Pozdrawiam serdecznie i dziękuję za kciuki.

[mamma]

"Pojawiam się i znikam...".
Badania na Sobieskiego zakończone. Potencjały wykazały jakieś zmiany, wstępne badanie płynu MR w kilku punktach ponad normę, brak odruchów brzusznych (chyba tak się to nazywa). Krew pod kątem boreliozy miała być pobrana po reszcie wyników płynu MR, ale jednak wzięli dziś. No i znowu panikuję. A tu matura.
A tak na marginesie, to opieka nadzwyczajna. I jakie warunki! Jestem w szoku.

[Ola92]

Nie martw się maturą. Ja na 4 miesiące przed własną dostałam diagnozę nowotworu kości i lekarze sami powiedzieli że nic nie napiszę. Okazało się że się pomylili a maturę napisałam bez problemu. Teraz chyba ważniejsze jest poprawne zdiagnozowanie córki i ew ustalenie leczenia...Trzymam kciuki

[mamma]

Nie wiem, co powiedzieć. Głupio mi. Na razie, to ja się boję matury. Może to u nas rodzinne - moja mama też się bała. Też wcześniej bardzo chorowałam. I zdałam i studia skończyłam. Córka na razie wyluzowana.

[Ola92]

No to najważniejsze, że wyluzowana
Chociaż z tego co widzę, to teraz na studiach moja mama też przeżywa niektóre egzaminy bardziej niż ja Może mamy tak mają

[zosiako]

czemu Ci głupio? że martwisz się o córkę ? a która mama nie panikuje? ja przed egzaminem szóstoklasisty powtórzyłam z synem cały materiał , a tylu testów to nawet przed swoją maturą nie robiłam

córka wyluzowana i tak ma być

3 majcie się dziewczyny