Nienawidzę SM!!!

[żona]

Nie mam SM,ale wypełniło moje życie,duszę,dom,umysł..
NIE NAWIDZę tej głupiej choroby!!!!

[pchla]

Witaj Żono. Mysle, ze wielu z nas podziela Twe uczucia. Wszyscy uczymy sie z tym zyc.

Mam nadzieje iz zadomowisz sie tu i pomozemy Ci przejsc przez ciezkie dni.

Witaj

[aisza]

siemka żona. SM to nie wyrok i da się z tym żyć.Ja mam to już od 5 lat(zdiagnozowane w kwietniu tego roku)-pewnie,że mnie to załamało,ale powiedziałm sobie,że skoro mam dzieci na wychowaniu to zrobię wszystko,żeby chodzić jak najdłuzej.Myśl pozytywnie a wszystko bedzie dobrze.Pozdrawiam cieplutko.

[Waldziu]

Żono nie daj się tej głupiej chorobie Ten kto ją ma w Twoim domu potrzebuje Twego wsparcia.

[neola]

witaj żona, jak nie ty masz sm to kto z domowników go ma.. mąż?? Ja też za sm nie przepadam, ale żyję bo nie ma innego wyjścia

[a_g_n_e_s]

Nienawiść to nie jest rozwiązanie- łatwo ją przenieść na najbliższych, poza tym, są gorsze choroby niż SM...
Pozdrawiam

[żona]

Pewno są gorsze choroby,ale ja sobie nie wyobrażam,żeby Ktoś,kogo kochałam szalenie tak się zmienił nie chodzi mi tylko o fizyczność...
I jestem ciekawa skąd wciąż mam czerpać,by go wspierać.......

[ Dodano: 2008-10-17, 23:21 ]
Poza tym nie chcę i nie mogę już tak dłużej żyć...
Idę spać,bo jutro najgorszy dzień tygodnia-opiekunka ma wolne(czytaj-podwójna praca,podwójne wysłuchiwanie,podwójny dół,dodatkowe łzy...)

[a_g_n_e_s]

Skąd siły? A miłość, przyjaźń, "w zdrowiu i w chorobie..."? Wierzę, że jest Ci ciężko, ale załamywanie się nic tu nie pomoże. Musisz być silna za dwoje...

[haniutek]

Żono witaj.
Twój ostatni post oznacza,że jesteś po drugiej stronie lustra. Dobrze trafiłaś, są tutaj również osoby,których bliscy chorują. One zrozumieją Twoja sytuację najbardziej. Ale nam chorującym możesz pokazać jak wygląda Twoja codzienność, co moglibyśmy zmienić jeśli oczywiście jest to możliwe, by wszystkim tym którzy z nami mają styczność nie było aż tak źle. I to prawda, że nie choruje tylko osoba,której postawiono diagnozę ale również jej rodzina.Bliscy,przyjaciele odgrywają ogromną rolę w codzienności chorego, która jest niepewna. Ale i oni, podobnie jak i chorzy, potrzebują wsparcia by móc towarzyszyć we wspólnej drodze, by pomoc którą niosą dawała im radość. Trudno samemu dźwigać ciężar, dlatego Żono cieszę się ,że tutaj jesteś.

[Rem]

Witaj Żono ! Fajnie że jesteś, przynajmniej dowiem się co czuje moja połowica która ostatnio coraz więcej narzeka, a ja nie wiem dlaczego ?

[krzyn]

jako mąż ,też nie pałam miłością ,do choroby żono .

Nie nie sądźcie ,że odpowiadam swojej żonie ,nie wątpię jednak ,że i ona boryka się z podobnymi dylematami, jak- forumowa żona.

[żona]

Często jest po prostu tak,że współczuje się i pomaga osobie chorej a o opiekunie,który ma 24-godziny dyżur się zapomina,mało tego taka osoba nie ma prawa do NICZEGO!!!do życia,do snu,do spokoju,do szczęścia..

[a_g_n_e_s]

To nie tak, ale może nie będę już nic pisała, bo jako "dyżurna symulantka" nie mam doświadczenia...
Pozdrawiam

[neola]

żona, a możesz coś bliżej powiedzieć o tej osobie?? bo na razie piszesz strasznie ogólnie i nie za bardzo rozumie.
Kochałaś osobę co zachorowała na sm, która teraz potrzebuje opieki 24-h na dobę, a ty sobie nie dajesz z tym rady bo już go nie kochasz bo zachorował i potrzebuje tej opieki?? Dobrze zrozumiałam?

[żona]

Proszę bardzo-SM zaatakowało młodego(lat17) człowieka,życzliwego,mającego plany.Wszyscy mówili o nim"dusza człowiek",taki delikatny,uprzejmy
W wieku 22 lat ja go poślubiłam,byliśmy szczęśliwi,razem stawialiśmy czoła wszystkiemu.Ze SPOKOJEM.....Pół roku po ślubie chodził o kulach,półtora na wózku.Nikomu nie dawałam nawet potrzymać wózka,robiłam wszystko sama.
Choroba posuwała się szybko,więc pomyśleliśmy,że to ostatni dzwonek na dziecko.
Na 5ą rocznicę ślubu dostaliśmy w prezencie Lenkę.2,5roku póżniej,przy pomocy medycyny przyszedł na świat Kubuś
Teraz mija 10 lat od
naszego ślubu,ostatnie 3 lata(a w szczególnie 2)to koszmar.NIE DLATEGO,ŻE TRZEBA SIę OPIEKOWAć- CHORYM-TO SPŁYCANIE TEMATU!!!Tylko dlatego,że to ktoś zupełnie iny-krzyczy na mnie,wydziera się,bluzga,gada do siebie,jest upierdliwy,woła tysiące razy dzienie,co minutę..
Za mną 3 próby samob.nie dlatego,że jest mi ciężko fizycznie,tylko PSYCHICZNIE........
Dzieci mają teraz 4,5 roku Lena a Kuba 2 latka i 3miesiące
Pytajcie,bo ciężko mi zebrać myśli.........