Właśnie dziś dostałam od neurologa skierowanie na MR głowy z rozpoznaniem klinicznym G35 no i oczywiście 'sm susp.'.. Co tu dużo mówić, mam lat 24, studiuję medycynę [co z jednej strony jest darem, a z drugiej przekleństwem]. Pierwsze objawy? Drętwienie 1/2 języka. Po 2 dniach dołączyło się drętwienie wargi górnej i już wtedy jakieś światełko mi się zapaliło, że coś może być nie tak, bo przecież to dwa różne zakresy unerwienia
Takie studencko-medyczne rozkminianie wszystkiego z 5000 różnych stron Potem wizyta u neurologa, badanie fizykalne ("bez większych odchyleń od normy"), TK z kontrastem i upomnienia Pani Dr, że "jakby się choć trochę pogorszyło, to koniecznie się zgłosić na oddział" [nie powiem, że przy takim stawianiu sprawy - mimo że Pani Dr (świadomie oczywiście) nie szafowała diagnozami, nie była zbyt wylewna - po raz kolejny odniosłam wrażenie, że coś tu śmierdzi
], no i dziś, wszystkie moje próby zbagatelizowania objawów [bo mam wygładzony język, więc może jakieś zapalenie? albo infekcja wirusowa? albo zaburzenia elektrolitowe? półpasiec?] i wyperswadowania Pani Dr konieczności MRI zawiodły i dostałam ten właśnie świstek papieru - skierowanie, na którym po raz pierwszym zobaczyłam czarno na białym o co mnie podejrzewają.. Inna sprawa, że dziś, przy postawieniu sprawy jasno, bez ukrywania wszystkich domysłów okazało się, że wszyscy [Tata-lekarz-rodzinny, Ciocia-neurolog, Narzeczony-student-medycyny no i ja oczywiście też] dokładnie o tym myśleliśmy, ale jakoś tak nikt nie kwapił się, żeby podzielić się swoimi przypuszczeniami Życie ...I co teraz? Przede mną cała dalsza diagnostyka. A potem? Będzie jak ma być, ale wiem jedno- nie mam zamiaru się poddać
Pozdrawiam wszystkich!
Wiem, że dla Ciebie i rodziny to bardzo trudny moment- wszyscy go przechodziliśmy- ale na pewno sobie poradzicie:) Trzymaj się, pozdrawiam serdecznie
