Forum Dyskusyjne Stwardnienie Rozsiane

Wiesiu ,spoko "umiarkowanie" i tylko tyle ,he he nie mam myśli samobójczych. Jak słusznie zauważyła maria , zachowuje zdroworozsądkowy dystans.

jesteś pewien,że ten zdroworozsądkowy dystans dobrze na ciebie działa?Ja wolę kłócić się sama z sobą ,jest raźniej,niż spokojnie stać z boku.

nie no czasami ,a nawet częściej zdrowy rozsądek mnie opuszcza ,wówczas trafia mnie przysłowiowy szlak,wyskakuje wtedy ze skóry ,staje obok i jest nas dwóch ,ja i ja ,he he no i wówczas trawa niecenzuralna rozmowa ,a raczej monolog ,bo ten co wyskoczył nawija.

to rozumiem,bo już myślałam,że tylko ja walczę z moim drugim ja.Powodzenia,myślę,że przegadasz tego drugiego i będziesz weselej żył.A tak w ogóle to zbliżają się Twoje imieniny,szykuj pogodny nastrój.

fakt imieniny ,pewnie otrzymam znowu mnóstwo "szczerych" życzonek ,będzie poklepywanie ,mnóstwo banałów ,śmieszne nieprzydatne prezenty ,oczywiście tradycyjnie odegram rolę zadowolonego .

krzyn, nie narzekaj, ważne, że o tobie pamiętają. Podejdź z sercem do życzeń, ciesz się i baw, otwórz ze dwa szampany niech goście wzniosą toast za zdrowie!

I ciesz się ze wszystkiego co usłyszysz i otrzymasz.

he he cieszę się ,tak czynię od lat ( rutyna),teraz też tak zrobię .

a ja chciałabym zapamiętać,żeby jutro złożyć ci życzenia.Znam siebie i może się zdarzyć,że to co ważne wyleci mi z głowy.Do jutra.Wiem ,ustawię komórkę.Coś chyba wisi w powietrzu,bo siedzę na krześle,grzecznie,nie kręcę się ,a wszystko przed oczami mi wiruje.Znowu karuzela,a było już trochę lepiej.

Widzę że dawno nikt nie podejmowal tego tematu Ja mam chyba prawo tutaj sie wypowiadac Mam juz swoje lata. Mnie zdiagnozowali w 2000 roku.Z początku byłu rzuty co pół roku szpital ,rehabilitacja i tak w kółko Cztery lata temu spędziłam w Reptach na rehabilitacji sześć tygodni .niesamowite ale skonczyły sie rzuty ,Teraz czuje sie w miare dobrze wolniej chodze ale nikt kto mnie nie zna nawet nie podejrzewa że mogę byc chora a napewno nie na SM.Moja pani naurolog mówi że się o mnie nie martwi bo z moją psychika to napewno dam sobie rade . Mam kolezanke (60 lat)w takiej samej formie jak ja .
Mówię do Was młodzieży Głowa do gory Co ma byc to będzie nie wolno sie zamartwiac

podoba mi się to : "Co ma byc to będzie nie wolno sie zamartwiac"

swiete slowa

Co ma być to będzie-zgadzam się w całej rozciągłości,ale zastrzegłam sobie,że jak będę zamieniać się w roślinkę mają mnie dobić(jak-nie wnikam,niech mąż się wykaże )

Sylwiątko pisze:Co ma być to będzie

a bedzie dobrze