Kącik złego humoru

[benka 2]

Tak bardzo chciałabym każdemu z Was ulżyć w tej niemocy chodzenia dla mnie 100 m to też wyzwanie ale teraz po 6 masażach moje nogi poczuły chód chcą iść i iść nie wiem jak długo potrwa to uczucie ale taka ulga niech. trwa. wiecznie tak bardzo bym dała Wam choć trochę tej ulgi w nogach aż boję się myśleć co będzie. dalej jutro kolejny masaż

[sylseb]

Source of the post A jeszcze kilka lat temu 40km na rowerze to nie było wyzwanie. Ehhh...

Zosia, nie wolno myśleć w ten sposób, to gwarantowany dół. Mnie też szkoda nart... I jeszcze jęczenie, że za szybko, żeby zwolnili.
Ale co zrobić... Tak jest i już.
Na szczęście jest forum i tutaj można się wypłakać i my to zrozumiemy. Ale za dużo myśleć nie można!

[Ann]

Benka, wystarczy, że piszesz że u Ciebie jest lepiej bo to znaczy że może być lepiej. Niech trwa , a dla pozostałych to mega mobilizacja, że można . Ciesz się i chodź, chodź, spaceruj póki starczy sił, mi sił przybywa od samego czytania takich wieści . Sylwia, dzięki za przypomnienie - nie oglądaj się za siebie... i ciesz się tym co masz. No właśnie, co jeszcze mogę... w planach na dziś mam kopytka - pierwszy raz życiu zrobione samodzielnie . Nie mogę biegać, ale na złość losowi zrobię kopytka

[benka 2]

Ann kopytka są łatwe pierogi to wyzwanie z takimi rączkami ja dziś kotlety z kaszy jaglanej pycha wyszły no i jedno okno umyte ale odrazu mnie zmogło to już za wiele jak dla mnie może jutro następne a jak nie dam rady to też będzie a co do spacerku to jeszcze boję się 10 lat jeżdżę rowerkiem narazie chodzę bezpiecznie na swoim terenie może jeszcze się odważę wyjść na dłuższy wypad tak bym chciała

[Ann]

Benka, właśnie rozładowałaś moją armatę . Rzeczywiście są dość łatwe, tylko że ja, oprócz niesprawności fizycznej mam poważne problemy z logistyką i umiarem. Kopytek wyszło mi 61 na dwie osoby (!), z czego zjedliśmy ok połowę, a druga połowa jedzie jutro do mamy na degustację. W smaku nawet przypominały kopytka . Problem w tym że te 61 kopytek zrobiłam z około 1/3 ciasta.
Jeśli ktoś z Was ma ochotę na kopytka, to zapraszam do Gdańska. Z rodzinami, na pewno nie zabraknie . Ciasto czeka, wystarczy tylko ugotować.
A armatę zbroiłam na mojego teścia. Miałam napisać że nic tak nie stawia na nogi jak zwykła ludzka wściekłość. Po 22-latach małżeństwa straciłam do niego cierpliwość i jestem gotowa na wojnę. Chyba z tej złości tak się rozpędziłam z tymi kopytkami . Będzie wojna kopytkowa chyba że wcześniej pomożecie mi je zjeść . Zapraszam
P. S. Uwielbiam pierogi, ale lepię je tylko z rodzicami - w trójkę raźniej idzie i mama wszystko kontroluje i zawsze są pyszne, a w mojej kuchni jak u Foresta Gumpa - nigdy nie wiesz co Cię czeka

[sylseb]

Ann, a wysyłkowo nie możesz zadbać o wielbicielkę kopytek z Łodzi??????

[zosiako]

Sylwia masz rację. Wiem. Wszyscy macie. Tylko moja ostatnia funkcjonująca szara komórka jakoś tej prawdy nie przyswaja
Kopytka hmm z wysyłką _negocjuj Sylwia 3mam kciuki

[Ann]

Sylwia, dawaj adres. Paka wielkości mniej więcej piłki futbolowej . Jak nadam z rana poleconym to będzie u Ciebie migiem. Mogę nawet spróbować wystrzelić ją z procy żeby szybciej doleciała . Tak z boiska Lechii prosto na Widzew? ŁKS? Wstaję o 6, więc jak się postaram to powinna dolecieć do Łodzi w porze lunchu. Tylko załóż kask i rękawice, bo w locie ciasto może troszkę zmarznąć, no i ostrzeż łodzian
Zosiu, jak została tylko jedna komórka, to zrób z nią porządek, w końcu to w Twojej głowie się panoszy, niech się nauczy trochę posłuszeństwa, a nie rządzi po swojemu. Te komórki, niby takie yntelygentne, a w ogóle żadne tłumaczenie do nich nie dociera.

[benka 2]

Gdańsk Łódź a może Ann zachaczysz o Lublin może na kolację chętnie bym zjadła

[sylseb]

Ha, mogłam wpaść na to, żeby poprosić o wysyłkę pociągiem - blisko Fakbrycznej pracuję, to bym podskoczyła i odebrała
I zrobiłabym furrorę w robocie - od razu miałabym masę przyjaćiół

[homag]

Jak już tak Ann narobiłaś sporo tych kopytek, to podkarpackie przyjmie nadwyżki. W sumie to na trasie Gdańsk, Łódź..musisz tylko mocniej trochę naciągnąć gumę w procy.
Jest pomysł na biznes..regionalna produkcja kopytek oraz ich wysyłka.

Ann, wojna z teściem i tak chyba jest mniej bolesna niż wojna z teściową.

[prosiak1947]

Moja babcia zawsze robiła mi kopytka z twarogu i ziemniaków smażone z cebulą...do tej pory za nimi tęsknię...

[Ann]

Wchodzę w kopytkowy interes z dystrybucją na całą Polskę . Będzie przy okazji darmowy rehab przy naciąganiu procy .
Kopytka z twarogiem to pierogi leniwe, dla mnie na razie za trudne , ale z rozwojem interesu, kto wie, może rozszerzę ofertę

[Ann]

A teściu sobie nagrabił... pedagogicznie go naprawię, bo ktoś w końcu musi, a wszyscy się boją , a podpadł wszystkim. Dalej złość mnie nakręca energetycznie

[Ann]

Kopytka zdały egzamin u mamy . Dostałam w zamian od rodziców placki ziemniaczane, które dorzucam w pakiecie . Tylko nie wiem czy dolecą, bo tłuste i ciężkie
Dziękiję Wam za poprawę mojego humoru . Udało mi się uregulować sprawę w banku i w sieci komórkowej dobry nastrój pomaga we wszystkim