Moderator: Beata:)
. Do świąt przejdzie, a jeszcze tylko 2 tygodnie . Guza pod włosami nie widać, a boli tylko przy czesaniu włosów, a że mam krótkie I rzadkie to czeszę się tylko rano 
. Smutny wniosek - zero porównania do kobiety upadłej, bardziej do przewróconego dziecka, co się otrząśnie I idzie dalej. Życie jest smutne 
Ann pisze:Source of the post Trzeba sie odchudzić, ale to takie trudne
Ann pisze:Source of the post zwłaszcza, że taki upadek już mi nie grozi chociażby ze względu na brak popytu
ale odkąd jestem na diecie po teście
i jest mi dobrze przynajmniej buty wkładam sprawniej Wojtek chudemu lepiej 
Ann troszeczkę wysiłku i waga spada oby tylko waga a nie Ann ze schodów 
. Ja zawsze miałam tendencje do tycia, a im więcej stresów, tym bardziej waga idzie w górę. Kiedy jestem wyluzowana to waga sama naturalnie spada 
. I tak w kółko. Jeszcze 2 tyg do świąt, a potem tylko tydzień do ferii I przynajmniej pół roku luzu 
. Wtedy może się odprężę. dasz radę Ann a potem wielka satysfakcja i duma że dałaś radę i zaraz znów zaczniesz coś kminić z pewnością teraz taki zastępczy nauczyciel to skarb nie b. się młodzież pcha do tego fachu bo za mała kasa a odpowiedzialność wielka . Oby się nie skończyło, że co chwila ktoś na zwolnieniu, a inwalida zawsze zdrowa I gotowa 
. . Zależy mi na karcie parkingowej, podpytałam lekarza czy się kwalifikuję I przytaknął, więc uważam, że już mogę ogłosić sukces Ann pisze:Source of the post a inwalida zawsze zdrowa I gotowa
Ann pisze:Source of the post więc uważam, że już mogę ogłosić sukces
a ja dopiero jutro mam komisję boję się ponownie stres i nerwy chociaż już nie wiem co o tym myśleć ale trudno muszę jeszcze sprostać wyzwaniu i zaliczyć kolejną komisję nawet nie wiem którą zgubiłam rachubę A co do karty parkingowej to prawda że bez niej chyba nie można funkcjonować szczególnie w mieście także gratuluję Ann darmowy pracownik w firmie to tak o mnie mówią to rzeczywiście na wagę złota zawsze ma czas i zawsze jest w pogotowiu nigdzie nie pójdzie nie pojedzie i zawsze niezastąpiony ciekawe jak długo jeszcze 
. Jak na zamówienie okazało się że jedna wraca po feriach, ale druga odchodzi bo w ciąży . I zostanę nie z 5 ale z 10 godzinami w tygodniu, a w moim przypadku to już jest pół etatu 
. I tyle będzie w sam raz, a jeśli wpadną jeszcze jakieś zastępstwa to znów będę marudzić. Moja praca kocha mnie miłością dość zaborczą, ale za to czuję się mile połechtana. Nie do zdarcia 
. Znowu będę sobie wmawiać że choroba musi poczekać, bo ja muszę do pracy - najlepszy rehab na świecie. Za to w domu koty cierpią na samotność, Pucek wczoraj rzygnął mężowi do buta 
, a na podłogach niebawem zacznie rosnąć mech... albo grzyby.... balans w życiu musi być, coś za coś
Boże, chyba z trzy lata takiego luzu było... a teraz... muszę coś planować, a naprawdę mi się nie chce!!!!!!! Ann a nie mówiłam że tak będzie praca nas uwielbia a to że kurz wszędzie to norma a co do kotków to trochę dyscypliny wprowadź kiedyś mi kotek narobił na nową puchową kołdrę trochę mnie kosztowała pralnia położona 50 km od domu 
od tamtego czasu nie mam kotka i czasami mi tęskno za nim 
Komisje dla mnie to przeszłość dostałam wszystkie świadczenia bezterminowo nie ma chyba za b.co się cieszyć ale cóż poradzić na taki kiepski los . Ja też zawsze wolałam do pracy, ale od jakiegoś czasu tęsknię żeby pogosposiować w domu. Zniechęca tylko świadomość że w moim tempie potrzeba dużo więcej czasu na najprostsze rzeczy 
. . Ja się ograniczam do czytania, ale to w moim przypadku I tak sukces bo było parę lat kiedy I to mnie przerastało 
Ann pisze:Sylseb - osoba do sprzątania - bezczenna.
Ann pisze:Zazdroszczę I podziwiam, że chce Ci się wychodzić po południu... to takie budujące rozwijać swoje pasje I zapomnieć o szarości dnia
). Fakt, gdybym nie miała samochodu, to nie byłoby tak różowo... I wmawiam sobie, że będę czytać na emeryturze. Co prawda niedawno jedna z osób na spotkaniu sprowadziła mnie na ziemię, że jest na emeryturze, ale czasu na czytanie i tak nie ma, ha ha... A swoją drogą, to nie wyobrażam sobie, jak można nie czytać... nawet jedna-dwie strony wieczorem zanim odpadnę. Ale fakt, że takie coś wynosi się z domu...
na schodach, na przerwie, wszyscy widzieli . Ewidentnie jestem przemęczona, ale zostało jeszcze tylko 5 razy bo przyszły piątek pewnie będę miała wolny. Boję się czy to nie rzut, ale z drugiej strony nie chcę do szpitala ani na zwolnienie bo wybitnie mi teraz nie pasuje. A miało być tak fajnie, już się cieszyłam że wszystko się układa a tu taki zonk. Wykrakałam sobie, że balans musi być. Dobrze że jutro piątek musisz wziąć sprawy w swoje ręce niech choróbsko nie bierze władzy nad Tobą nie możesz się poddać jeszcze chwilkę i odpoczniesz nabierzesz sił a przede wszystkim wyciszysz emocje i będzie dobrze głowa do góry a na tych ch.... schodach musisz b.uważać 
pewnie wszyscy Ci to mówią...Powodzenia Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 480 gości
