Forum Dyskusyjne Stwardnienie Rozsiane

sylseb pisze:Source of the post ja cieszę się, że bez problemu docieram do pracy

Ja również..

sylseb pisze:Source of the post A teraz ja będę Was wspierać

Czekamy Sylwia i też napiszę: DOBRZE, ŻE JESTEŚCIE!

sylseb pisze:Source of the post Słuchajcie, a mnie aż głupio... ale jestem ostatnio w zadziwiająco dobrym humorze i w sumie niezłym stanie fizycznym

Miło i z dużą dawką radości się takie teksty czyta. Oby tak dalej i nie próbuj tego zmieniać.

Pięćdziesiątka to taka idealna sprężynka.

Benka "olej" patrzących, a skup się na tych myślących..

Sylwia, super i tak trzymaj, bo pocieszaczy nigdy za wielu . Ale od czasu do czasu oczy trzeba porządnie przepłukać. A później tak pięknie błyszczą . A jak podpuchną to lodowatą wodą je potraktować. I sprężyna sama się nakręci...? naciągnie...?
Dla mnie też supermarkety stanowią wyzwanie, tych hiper to już nie odwiedzam, nie wspominając o galeriach handlowych . A na spacer najlepiej autem . Albo popodróżować w tv na kanałach przyrodniczych cały świat można zwiedzić

No tak samochodem nie jeżdżę już 20 lat rower dziś odpada bo od 2 nie śpię bo halny się obudził więc co zostaje tv dobrze że transmisje działają jak przechodzić cały dzień po takiej nocy jeszcze na dodatek w pracy no ale cóż każdy coś ma idziemy do przodu

U mnie rower odpadł jakieś 5 lat temu przez słabość nóg i zawroty głowy. Prawko mam ważne jeszcze przez rok - nie wiem jak przejdę badanie na równowagę, ale tym będę się martwić za rok. Nawet halny nie działa na moje spanie, mimo że pi...dzi szaleńczo już od paru dni . Zostają niezawodne książki, net i tv . A praca... wzięłam zastępstwo na 3 m-ce od września i już sirę boję czy dam radę, miałam zmniejszać ilość godzin, a tu się uzbiera prawie 1,5 etatu. Tylko 3 miechy, ale strach czy dam radę. Dam!!! Muszę dać radę!!!

Z tą pracą to jest tak że niby nie musimy ale jak bez niej żyć a jeżeli jeszcze dajemy radę to niech będzie a czy to dobre dla nas tego nie wie nikt ciągle się zastanawiam czy może już dość że może już wystarczy a za chwilę biorę się do roboty i tak leci mój neuro mówi że wszystko może być tylko z umiarem i aby nigdy nie zapominać o chorobie ale niby jak można zapomnieć

No ja niestety miewam tendencje do zapominania o chorobie i przeceniania swoich możliwości . Brak umiaru we wszystkim. Ale wszyscy lekarze mówią mi żeby pracować jak najdłużej się da zwlec z wyra i doczłapać do roboty. W moim przypadku mają rację, bo jak nie muszę wstać do roboty, to po co w ogóle wstawać skoro można cały dzień w piżamie snuć się po mieszkaniu . Masz rację, Benka, byle nie przesadzić, a ja nie umiem z umiarem, wszystko na maksa i do bólu

Dzisiaj z rana odszedł mój przyjaciel.Miał zaledwie 47 lat i raka...Życie jest przewrotne...Ci co chcą żýć umierają a...

Strasznie mi przykro Prosiak najszczersz wyrazy współczucia trzymaj się jesteśmy z Tobą

Dziękuję

prosiak1947 pisze:Source of the post odszedł mój przyjaciel

Przyjaźń dzisiaj znaleźć, to prawie graniczy z cudem. Dlatego współczuję Ci szczerze..

Ann pisze:Source of the post a ja nie umiem z umiarem, wszystko na maksa i do bólu

Odczuwasz tak codzienność i wiesz, że żyjesz..

prosiak 1947 przykro mi " Życie jest diabła warte, poza Chopinem, Mozartem "

Współczuję Prosiaku, ale tak z drugiej strony, przynajmniej się już nie męczy.... wyobrażam sobie, że czasem śmierć może być wybawieniem. No i powtórzę się - najgorzej mają ci co zostają. Trzymaj się

homag pisze:Source of the post Odczuwasz tak codzienność i wiesz, że żyjesz..

Ale co to za życie na ogół zazdroszczę luzakom ich luzu i chciałabym znowu poczuć się wypoczęta, a nie wiecznie zmęczona

Dziękuję Wam za słowa otuchy...

Ann pisze:[quote="homag"]Source of the post Odczuwasz tak codzienność i wiesz, że żyjesz..

Ale co to za życie na ogół zazdroszczę luzakom ich luzu i chciałabym znowu poczuć się wypoczęta, a nie wiecznie zmęczona[/quote]Ann ja piję dużo kawy i zmęczenie jest jakby mniejsze.Poza tym ostatnio czytałem że pomaga kakao...może spróbuj